روبه رویم ایستاده. از او خواهش می کنم کسی را به داخل راه ندهد. بعد از چند دقیقه فکر کردن قبول می کند. چند نفر سر میزی نشسته اند چای را که تمام می کنند سیگار می کشند.

محترمانه می گوید که بروند. می خواهم موزیک را تغییر بدهد. یک میز بزرگ را با شاخه های رز نارنجی می پوشانم. بوی رز در هوا می پیچد. دو صندلی روبه روی هم می گذارم. می نشینم. خودم را در آینه کوچک روی دیوار، می بینم.

از کنار گل های اطلسی حیاط به تالار می دوم. داخل تالار خانم های فامیل دور تا دور پارچه سفید بزرگی نشسته اند و با هم گفت وگو می کنند. چند دقیقه می ایستم. کسی متوجه من نیست. صدای خنده چند نفر بلند می شود. یکباره همه