متولد تندورک است. یکی ازمحله های توسری خورده زهک، آفتاب زده، بی درخت، بی سایه و خشک. کوچه شان خاکی است و ناهموار، سگ خانه شان هم بی تاب است، بوی غریبه که ما باشیم آزارش داده، به خود می پیچد، واق واق می کند و ریسمان کوتاه میخ شده به زمین را به امید رهایی می کشد. تندورک باید ربطی به تندور یا تنور داشته باشد، ولی زینب می خندد، چالی روی گونه اش می افتد و شانه بالا می اندازد که یعنی نمی داند. زینب نورزهی این روزها سرش شلوغ است. او باید به زبان انگلیسی مسلط شود و چند مقاله در نشریات معتبر بنویسد تا دانشجوی دکتری دانشگاه بوخوم شود، گوشه ای معتبر در آلمان، با بیمه، خوابگاه و مستمری ماهانه.