آرشیو شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۷، شماره ۵۱۰۹
فرهنگ: ادبیات و هنر
۱۰
فصل دوم (تئاتر)

«شهر بی گدا» با عبدلی خودمان

جواد انصافی همان عبدلی خودمان است. کافی است عکسی از او ببینید و چشم هایتان را ببندید تا صدایش وقتی می گوید: «جان عبدلی!» شما را به همان روزهای چهره های محدود و محبوب دهه 60 ببرد و کمی خنده به لب هایتان بیاورد. انصافی بازیگر و کارگردان قدیمی و محبوبی است که حالا قرار است دوباره با همان صدا اما در نمایشی جدید ما را به آن سال ها ببرد.

او قرار است نمایشنامه ای را روی صحنه ببرد که اسمش نیز بیش از خنده دار بودن تعجب برانگیز است؛ «شهر بی گدا». شهر بی گدا نوشته حسن دولت آبادی فضایی در حوزه نمایشی سیاه بازی دارد و اگرچه قبلا یک بار اجرا شده اما با ویژگی های سیاه بازی کمی تفاوت داشته به همین دلیل پیشنهاد شده که این بار به شیوه سیاه بازی دوباره اجرا شود. انصافی می گوید: «شهر بی گدا نمایش پرمحتوایی است و همه نوع قشر و سنی را دربرمی گیرد چرا که در این نمایش منع گداپروری مورد تاکید است. در این باره نمونه بارز شهر تبریز است که به نداشتن گدا مشهور شده و چند کارخانه در آنجا تاسیس شده تا اگر کسی قصد گدایی دارد در آنجا مشغول به کار شود.» او در این نمایش به ما می گوید که گاه از سر دلسوزی، آدم ها را گدا می کنیم و این نقطه شروع ماجرای در این نمایش است. اما نکته جالب این نمایش بازی انصافی در نقش «سیاه» است. «شهر بی گدا» به شکل موزیکال و به شکل سیاه بازی اجرا می شود. اما هنوز برای سالنش تصمیم قطعی گرفته نشده و مشخص نیست روی چه صحنه ای اجرا شود؛ شاید شهرزاد.