نقش واسطه ای عزت نفس در رابطه ارتباط والد فرزند و سبک زندگی تحصیلی سلامت محور

بررسی رفتارهایی که می تواند منجر به سبک زندگی سالم تحصیلی برای فراگیران شود، همواره مورد علاقه پژوهشگران بوده است. هدف از این مطالعه بررسی نقش واسطه ای عزت نفس در رابطه ارتباط والد فرزند و رفتارهای سبک زندگی تحصیلی سلامت محور بود.

مطالعه حاضر، توصیفی-همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال 1400-1399در بر گرفت که به صورت نمونه گیری در دسترس تعداد 744 نفر از بین آنها انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه رفتارهای سبک زندگی تحصیلی سلامت محور، پرسشنامه عزت نفس و پرسشنامه ارتباط والد- فرزند بود.

میانگین و انحراف معیار نمره سبک ارتقاء دهنده تحصیلی (43/11±72/83)، سبک بازدارنده تحصیلی (62/13±02/72)، الگوی آزادی مدار (34/10±13/62) و الگوی امنیت مدار در رابطه والد-فرزند (93/13±12/65) و عزت نفس (28/4±44/33) بود. نتایج پژوهش نشان داد که ضریب همبستگی بین سبک ارتقاء دهنده تحصیلی (12/0) و سبک بازدارنده تحصیلی (27/0) با الگوی آزادی مدار در رابطه والد-فرزند و ضریب همبستگی بین سبک بازدارنده تحصیلی (20/0) با الگوی امنیت مدار در رابطه والد-فرزند در سطح 01/0 معنادار بود. همچنین ضریب همبستگی بین سبک زندگی تحصیلی ارتقاء دهنده (11/0) و بازدارنده (21/0) با عزت نفس در سطح 01/0 معنادار بود. همچنین عزت نفس در رابطه بین رابطه والد فرزند و سبک زندگی تحصیلی سلامت محور دارای نقش میانجی بود (05/0 >P).

بر این اساس رفتارهای سبک زندگی سلامت محور در دانش آموزان با عزت نفس و ارتباط بین والد-فرزند رابطه دارد و عزت نفس در این بین دارای نقش میانجی است.