بررسی اثرات تراکم کشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام برنج (Oryza sativa L.) در شرایط اقلیمی غرب گیلان

به منظورتعیین مناسب ترین تراکم کشت بر روی عملکرد و اجزای عملکرد ارقام برنج، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو عامل تراکم کشت در پنج سطح (1، 3، 5، 7 و 9 نشاء در هر کپه) و پنج رقم برنج (هاشمی، درفک، لاین 338، ندا و سپیدرود)، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1387در آستارا انجام گرفت. صفات ارتفاع بوته، طول پانیکول، وزن هزاردانه، تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در هر پانیکول، تعداد دانه پوک در هر پانیکول، تعداد دانه پر در هر پانیکول، عملکرد شلتوک هر کپه، بیوماس هر کپه، شاخص برداشت، بیوماس کل کرت، عملکرد شلتوک در واحد کرت و هکتار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ارقام مورد مطالعه از لحاظ صفات ارتفاع بوته، طول پانیکول، تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در پانیکول، تعداد دانه پر و پوک در پانیکول، بیوماس کپه، بیوماس کرت، عملکرد شلتوک کرت و هکتار و بین تراکم های مورد مطالعه از لحاظ صفات طول پانیکول، تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در پانیکول، تعداد دانه پر در پانیکول، شاخص برداشت، بیوماس کل کرت، عملکرد شلتوک کرت و هکتار اختلاف معنی داری وجود دارد. اثر متقابل واریته در تراکم برای صفات طول پانیکول، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، بیوماس کل کرت، عملکرد شلتوک کرت و هکتار معنی دار بود. بیشترین عملکرد مربوط به تراکم سه نشاء در هر کپه (4809 کیلوگرم در هکتار) بود. از نظر عملکرد، به غیر از لاین 338 که کمترین عملکرد (2859 کیلوگرم در هکتار) را داشت، بین سایر ارقام (با عملکردی بین 3962 الی 4714 کیلوگرم در هکتار) اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. رقم سپیدرود با تراکم نه نشاء و یک نشاء در هر کپه به ترتیب (600/ 6266 و 200/1372 کیلوگرم) بیشترین و کمترین عملکرد را داشت. در بین ارقام مورد مطالعه، تراکم کشت یک نشاء در هر کپه برای رقم ندا و نه نشاء در هر کپه برای رقم سپیدرود قابل توصیه بود.