h. samiezadeh
-
به منظور بررسی اثرات کم آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی رقم های سویا آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان در سال زراعی 1388 اجرا گردید. عامل اصلی شامل 3 سطح آبیاری در پتانسیل های رطوبتی35-30 (1I)، 55-50 (2I) و 75-70 (3I) سانتی بار و یک سطح بدون آبیاری(4I) بودو عامل فرعی شامل 7 رقم سویا به نام های 033، 032 و سحر (از گروه رسیدگی 4)، ال.17، کلارک، زان و مادری (از گروه رسیدگی 3) در نظر گرفته شد. سطوح پتانسیل رطوبتی خاک با استفاده از تانسیومتر کنترل شد. نتایج نشان داد با کاهش آبیاری، گیاهان در تیمارهای 2I، 3I و 4I به ترتیب 15، 20 و 65 درصد، عملکرد کم تری را نسبت به تیمار آبیاری 1I داشتند. بیش ترین (1379 کیلوگرم) و کم ترین عملکرد دانه (478 کیلوگرم)، به ترتیب در تیمارهای 1I و 4I به دست آمد. رقم 033 در تیمار 3Iدارای بیش ترین و رقم زان در تیمار 4Iدارای کم ترین عملکرد روغن و پروتئین بودند. همچنین بررسی بهره وری آب نشان داد که با کاهش آبیاری شاخص بهره وری آب به طور معنی داری افزایش یافت به طوری که تیمارهای 2I و 3I نسبت به تیمار 1I، به ترتیب 13 و 33 درصد افزایش نشان دادند. نتایج این آزمایش نشان داد که اعمال آبیاری براساس پتانسیل رطوبتی 75-70 سانتی بار، ضمن صرفه جویی در مصرف آب و افزایش بهره وری مصرف آب، می تواند موجب افزایش درصد روغن و پروتئین دانه سویا در منطقه رشت شود.
کلید واژگان: تنش کم آبی، سویا، عملکرد، اجزای عملکردTo investigate the effect of deficit irrigation on quantitative and qualitative yield of soybean cultivars, an experiment was conducted as split plots based on randomized complete block design with three replications at agricultural research farm, university of Guilan, during 2009. Main factors were included four irrigation levels based on potential moisture 30-35 (I1), 50-55 (I2), 70-75 (I3) Centibar (irrigation time was determined by tensiometer) and without irrigation (I4), and sub plot factors were included seven soybean cultivars: 033, 032, Sahar (group maturity 4), L.17, Zan, Clark and Madari (group maturity 3). Results showed that seed yield of soybean had decreased in I2 I3 and I4 treatments (15%, 20% and 65% respectively). Among the studied traits, just oil and protein content have increased by drought stress. Highest (1379 Kg) and lowest (478 Kg) seed yield per unit area obtain from I1 and I4, respectively. 033 in I3 treatmenthad the highest and Zan in I4 had the lowest oil and protein yield. Also irrigation water productivity increased significantly with application of deficit irrigation treatments (13% and 33% increment in I2 and I3, respectively). Results of the present experiment showed that in soybean production in Rasht region, irrigation based on potential moisture 70-75 Centibar, moreover in economize of water use and increase in water productivity, can improve of soybean seed oil and protein percentage.
Keywords: Water deficit stress, Soybean, Yield, Yield components -
به منظور بررسی اثرات کم آبیاری بر عملکرد و بهره وری آب هفت رقم سویا، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل چهار سطح بدون آبیاری (I4) و آبیاری در مکش های ماتریک 35-30 (I1، شاهد)، 55-50 (I2) و 75-70 (I3) سانتی بار خاک بود. مکش ماتریک خاک با استفاده از تانسیومتر اندازه گیری و در هر آبیاری رطوبت خاک به حد رطوبت ظرفیت مزرعه ای رسانده شد. فاکتور فرعی شامل هفت رقم سویا به نام های 033، 032 و سحر (گروه رسیدگیIV)، L.17، Clark، زان و مادری (گروه رسیدگی III) بود. بهره وری آب بر اساس عملکرد دانه و عملکرد زیستی به طور جداگانه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که با کاهش آبیاری از عملکرد دانه به طور معنی داری کاسته شد. به طوری که بیشترین عملکرد دانه در تیمار I1 و کمترین آن در تیمار I4 بدست آمد. با کاهش آبیاری شاخص بهره وری آب به طور معنی داری افزایش یافت به طوری که تیمارهای I2 و I3 نسبت به تیمار I1، به ترتیب 13 و 33 درصد افزایش نشان دادند. تیمار آبیاری I1 بیشترین حجم آب آبیاری (14/2457 مترمکعب در هکتار) را در طول فصل رویش دریافت کرد و تعداد آبیاری نیز در این تیمار بیشترین بود. با توجه به نسبت ماده خشک تولیدی به آب مصرفی، این تیمار از بهره وری آب پائینی برخوردار گردید. از آنجایی که تیمار I3 در بین تیمارها بیشترین بهره وری آب را نشان داد و از نظر عملکرد دانه با تیمار I2 تفاوتی نداشت، به نظر می رسد که تیمار I3 مناسب ترین شاخص بهره وری آب را دارد. در بین رقم ها نیز، بالاترین بهره وری آب آبیاری متعلق به رقم 033 بود. این رقم بیشترین عملکرد دانه را نیز داشت. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که رقم 33 با شیوه آبیاری I3 بهترین انتخاب برای کشت سویا در منطقه دشت باشد که ضمن برخورداری از عملکرد بالا از بهره وری آب خوبی نیز برخوردار است.
کلید واژگان: بهره وری آب، سویا، عملکرد، کم آبیاریIn order to evaluate the effects of deficit irrigation on yield and water productivity of seven soybean cultivars, an experiment was conducted as split plots based on randomized complete block design with three replications at agricultural research farm, Faculty of Agriculture, Guilan University. Main factors of the experiment were four irrigation levels based on soil moisture potential, 30-35 (I1, full irrigation), 50-55 (I2), 70-75 (I3) centibars (measured using tensiometer) and without irrigation (I4). Sub plot factors were included seven soybean cultivars: 033, 032, Sahar (maturity group IV), L.17, Zan, Clark and Madari (maturity group III). Water productivity was calculated based on seed and biological yield. The results showed that deficit irrigation significantly reduced seed yield. The highest and lowest values of the seed yield were obtained in I1 and I4, respectively. But irrigation water productivity significantly increased with application of deficit irrigation treatments (13% and 33% increment in I2 and I3, respectively). During the growing season, treatment I1 received the highest amount of irrigation (2457.14 m3/ha) and also the highest frequency of irrigations (8). According to the ratio of dry matter production to water consumption, water productivity of this treatment (I1) was low. Among all of the irrigation treatments, I3 showed the highest water productivity and there was no significant difference between I2 and I3 for the seed yield. It seemed that I3 had the best water productivity index. Among the studied cultivars, cultivar 033 showed the highest irrigation water productivity (this cultivar had the highest seed yield, as well). According to the results of the present experiment, in Rasht region, combination of treatment I3 and cultivar 033, not only economizes water consumption, increases irrigation efficiency and optimum use of water resources but also produces satisfactory soybean seed yield.
-
تاثیر روش های مختلف خاک ورزی و مدیریت بقایا بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا پس از برداشت محصول برنج طی آزمایشی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در سال زراعی 84-1383 در مزرعه موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل خاک ورزی به سه روش، الف) خاک ورزی متداول ب) خاک ورزی حداقل و ج) بدون خاک ورزی، و مدیریت بقایا شامل الف) خارج نمودن بقایا و ب) باقی گذاشتن بقایای برنج بودند. رقم کلزای مورد استفاده هایولا308 بود. در این آزمایش صفات عملکرد دانه، عملکرد و درصد روغن، تراکم بوته، ارتفاع بوته، فاصله پایین ترین شاخه خورجین دار از سطح زمین، تعداد خورجین در بوته، وزن خشک بوته کلزا و وزن خشک علف های هرز، شاخص سطح برگ و سرعت رشد گیاه، اندازه گیری شدند. نتایج نشان دادکه نوع خاک ورزی تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه داشت. هم چنین اثر نوع خاک ورزی بر تراکم بوته، ارتفاع بوته، تعداد خورجین در بوته، فاصله پایین ترین شاخه خورجین دار از سطح زمین و عملکرد روغن معنی دار بود. اثر مدیریت بقایای برنج بر هیچ کدام از صفات به غیر از وزن خشک علف های هرز معنی دار نبود. بیشترین مقادیر شاخص سطح برگ و سرعت رشد گیاه، در سیستم خاک ورزی متداول و خارج نمودن بقایای برنج به دست آمد. تجزیه و تحلیل اقتصادی نتایج نشان داد که کشت کلزا در بستری با وجود بقایای برنج و با خاک ورزی حداقل، از لحاظ هزینه های تولید، علی رغم کاهش عملکرد حدود 15درصدی نسبت به روش های دیگر، دارای برتری نسبی بوده است.
کلید واژگان: بقایا، سیستم های خاک ورزی، شاخص های رشد، عملکرد، کشت دوم، کلزاThe effects of tillage methods and residual management on yield and yield components of rapeseed (Brassica napus L. CV. Hyola308) were evaluated after rice harvest. The experiment was carried out during 2004-2005 cropping season in a factorical arrangement of treatments at Rice Research Institute of Iran (RRII) in Rasht, in a Complete Randomized Block Design with three replications. Treatments included tillage in three methods a) conventional tillage b) minimum tillage, and c) no tillage, and rice residue management in two manners: a) removing residues, and b) not removing residues. Plant traits such as grain yield, oil percentage and yield, plant density, plant height, the lowest pody branch height from soil surface, number of pods per plant, plant and weed dry weight, leaf area index (LAI) and crop growth rate (CGR) were measured. Results indicated that grain yield was affected by the tillage type. Also, the effect of tillage type on plant height, number of pods per plant, the lowest pody branch height from soil surface, and oil yield was significant. The effect of residual management and residual management interaction and tillage were significant on none of the traits except for weed dry weight. Economic analysis indicated that rapeseed planting in a field with rice residual and minimum tillage had a relative advantage of less production cost in spite of nearly 15 percent yield decrease compared to other methods.
Keywords: Residue, Tillage systems, Growth indices, Grain yield, Second cropping, Rapeseed
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.