به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

the constructivist theory

در نشریات گروه علوم سیاسی
تکرار جستجوی کلیدواژه the constructivist theory در نشریات گروه علوم انسانی
تکرار جستجوی کلیدواژه the constructivist theory در مقالات مجلات علمی
  • حمید درج*، حسین مسعودنیا

    ترکیه یکی از اصلی ترین بازیگران منطقه ای تاثیرگذار در بحران سوریه است؛ این کشور از زمان شروع بحران سوریه با تغییر بنیادین در سیاست های خود در قبال سوریه و با حمایت همه جانبه از گروه های ترس افکن (تروریست) و بازگذاشتن مرزهای خود به روی تکفیری ها سعی در سرنگونی نظام دمشق را داشت تا شاید امپراطوری نوعثمانی خود را احیاء کند؛ اما سیر تحولات سوریه و ترس مقامات ترک از سرایت ناامنی های این کشور به درون مرزهای خود و همچنین شکل گیری مدل حکومتی شبیه به عراق در سوریه، آنکارا را به چرخش در سیاست های خود در قبال تحولات سوریه واداشته است و در جهت اهداف و منافع منطقه ای خود سیاست همراهی و نزدیکی با ایران و روسیه را در پیش گرفته است. سوال اصلی پژوهش این است که دلایل چرخش در سیاست خارجی ترکیه در قبال بحران سوریه از جنگ به دیپلماسی و همراهی با رویکرد حل دیپلماتیک بحران در چیست؟ فرضیه مقاله این است که ناکامی در میدان جنگ، بروز شکاف در اردوگاه ترکیه با متحدین منطقه ای و فرامنطقه ای خود همراه با تفوق نیروهای مخالف به رهبری ایران و روسیه در میدان عمل، مهم ترین دلایل چرخش در سیاست خارجی ترکیه بوده است؛ برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کیفی استفاده شده است.

    کلید واژگان: ترکیه، بحران سوریه، پساداعش، نوعثمانی گرایی، نظریه سازه انگاری
    Hamid Dorj *, Hossein MasUdnia

    Turkey is one of the main actors that is influential in the Syrian crisis. From the very time when the Syrian crisis started, Turkey made every effort to topple the Damascus regime by creating a fundamental change in its policies towards Syria, providing total support for the terrorist groups, and leaving its doors opened to the Takfiris in order to restore the Neo-Ottomanist Empire. However, the developments in Syria, a concern on the part of the Turkish officials that insecurities in Syria may spill over Turkey's borders, as well as the potential formation of a government model similar to Iraq's in Syria all caused Ankara to turn away from its policies towards the Syrian developments and adopt, instead, the policy of proximity to, and approaching Iran and Russia only to meet its regional objectives and interests. The main question in this research is: What are the reasons of rotation in Turkey's foreign policy towards the Syrian crisis (i.e. war to diplomacy) and favouring a diplomatic settlement of the crisis? The hypothesis in this article is that failures in the battlefield, the division in Turkey's camp between its regional and transregional allies accompanied by the upper hand that the opposition gained in action, have been among the main reasons for Turkey's rotation in its foregn policy. Also, the method of quality analysis has been used to collect data.

    Keywords: Turkey, the Syrian crisis, Post-ISIS, Neo-Ottomanism, the constructivist theory
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال