optimization methods

امروزه، استفاده از وسایل نقلیه راهنمایی خودکار (AGV) برای حمل و نقل کانتینرها در بنادر و سیستم های تولید انعطاف پذیری، مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. این وسایل بدون راننده و تحت کنترل کامپیوتر کار می کنند. یکی از چالش های این وسایل، زمانبندی وسیله نقلیه با محدودیت هایی در زمان رسیدن و تحویل کانتینرها به نقطه خاصی از اسکله است. این نوع مساله اغلب به عنوان مدل حداقل هزینه جریان (MCF) ، که یکی از شناخته شده ترین مدل ها در زمینه برنامه ریزی شبکه است، فرموله می گردد. برای حل این مدل، الگوریتم سیمپلکس شبکه (NSA) سریع ترین راه حل است. NSA دارای سه انشعاب، شامل الگوریتم سیمپلکس شبکه ارتقاء یافته (NSA+) ، الگوریتم سیمپکس شبکه پویا (DNSA) و الگوریتم سیمپلکس شبکه پویای ارتقاء یافته (DNSA+) است. NSA و NSA+ از ابتدا، بدون بازبینی راه حل های پیشین، آغاز به کار می کند. DNSA و DNSA+ ، به جای آغاز عملیات از ابتدا، راه حل های پیشین را ترمیم می کنند. اهداف این تحقیق، شبیه سازی و همچنین بررسی مزایا و معایب NSA در مقایسه با سه انشعاب آن در شرایط عملی است. برای انجام ارزیابی، استفاده از این الگوریتم ها برای حل مساله زمان بندی وسایل نقلیه راهنمایی خودکار در بنادر کانتینری مورد آزمایش قرار گرفته شده است. در آزمایشات، تعداد تکرارها، زمان CPU مورد نیاز برای حل مسائل، سربار و پیچیدگی در نظر گرفته شده است. نتایج تجربی بدست آمده نشان می دهد مزیت اصلی الگوریتم های پویا در مقایسه با NSA و NSA+ ، عملکرد آنها می باشد.