به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

selenium

در نشریات گروه منابع طبیعی
تکرار جستجوی کلیدواژه selenium در نشریات گروه کشاورزی
تکرار جستجوی کلیدواژه selenium در مقالات مجلات علمی
  • کاوس نظری*، سید پژمان حسینی شکرابی

    مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر سلنیوم آلی و معدنی در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان بر میزان تغییرات مالون دی آلدهید (MDA) و برخی از آنزیم های آنتی اکسیدانی کبد شامل آسپارتات ترانس آمیناز (AST) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) انجام شد. برای این منظور 810 عدد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 2/2±6/50 گرم در قالب طرح تصادفی با جیره های مکمل شده با 0 (شاهد)، 15/0، 30/0، 45/0 و 60/0 میلی گرم سلنیوم آلی (مخمر غنی شده با سلنیوم) و معدنی (سلنیت سدیم) در کیلوگرم خوراک با 3 تکرار به مدت 60 روز غذادهی شدند. در پایان دوره آزمایش نتایج به دست آمده نشان داد که میزان فعالیت آنزیم GPx در ماهیان تغذیه شده با 60/0 میلی گرم سلنیوم آلی در کیلوگرم جیره به حداکثر مقدار برابر 62/0±49/5 واحد بین المللی در لیتر رسید که دارای اختلاف معنی داری با سایر تیمارها بود (p <0.05). افزودن منابع مختلف سلنیوم به جیره سبب ایجاد یک روند کاهشی در میزان آنزیم AST گردید، اگرچه افزودن سلنیوم آلی از سطح 45/0 میلی گرم در کیلوگرم به بالا سبب کاهش معنی دار این آنزیم شده و کمترین مقدار آن در تیمار 60/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم آلی (84/1±30/49 واحد بین المللی در لیتر) نسبت به سایر تیمارها به دست آمد (p <0.05). کمترین میزان MDA در تیمار 60/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم آلی (76/0±10/19 میکرومول در لیتر) در مقایسه با سایر تیمارها مشاهده شد (05/0p <)، اما سطح MDA در بین ماهیان تغذیه شده با سلنیوم معدنی فقط در تیمار 60/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم معدنی به طور معنی داری کاهش یافت و سایر تیمارها فاقد اختلاف معنی دار بودند (p>0.05). در مجموع با توجه به اهمیت سلنیوم در فعالیت آنزیم GPX و بر اساس نتایج تحقیق حاضر استفاده از سلنیوم آلی به خصوص به مقدار 60/0 میلی گرم در کیلوگرم خوراک در مقایسه با سلنیت سدیم دارای تاثیرات بیشتری در تقویت توانایی آنتی اکسیدانی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان داشت.

    کلید واژگان: آنزیم‎ های آنتی اکسیدانی، آنزیم های کبدی، سلنیوم، قزل آلای رنگین کمان
    Kavos Nazari *, Seyed Pezhman Hosseini Shekarabi

    The purpose of this study was to investigate the effect of organic and inorganic selenium in the diet of rainbow trout on changing of malondialdehyde (MDA) and some liver antioxidant enzymes including aspartate transaminase (AST) and glutathione peroxidase (GPX). For this purpose, 810 rainbow trout fry with an average weight of 50.6±2.2 g were randomly fed with supplemented diets: 0 (control), 0.15, 0.30, 0.45, and 0.60 mg of organic (selenium-enriched yeast) and inorganic (sodium selenite) selenium per kg of feed with 3 replicates for 60 days. At the end of the experiment, the results showed that the amount of GPX enzyme activity in fish fed with 0.60 mg of organic selenium per kg diet reached a maximum of 5.49±0.62 IU/L, which was significantly different with other treatments (p<0.05). Addition of different sources of selenium to the diet caused a decreasing trend in AST enzyme, although the addition of organic selenium more than 0.45 mg kg was significantly reduced this enzyme and its lowest value was obtained in 0.60 mg kg of organic selenium (49.30±1.84 IU/L) (p<0.05). The lowest MDA level was observed in 0.60 mg kg of organic selenium (19.10 ± 0.76 μmol/L) compared to the other treatments (p <0.05), but the level of MDA among fish fed with inorganic selenium was only reduced in 0.60 mg kg of inorganic selenium and other treatments showed no significant difference (p> 0.05). Overall, considering the importance of selenium in GPX enzyme activity and based on the results, adding of organic selenium, especially at 0.60 mg/kg feed, had a greater effect on enhancing the antioxidant ability of rainbow trout compared to sodium selenite.

    Keywords: Antioxidant enzymes, Liver enzymes, Selenium, Rainbow trout
  • نورعلی ساجدی*، حمید مدنی، عبدالله ساجدی
    به منظور بررسی تاثیر تیمار های مختلف پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و عملکرد بذر گندم، آزمایشی در سه تکرار در سال 1393 در آزمایشگاه و مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی در آزمایشگاه شامل شاهد، پرایمینگ با آب مقطر، پرایمینگ با مقادیر 1 ، 2  و 3 میلی گرم در لیتر سلنیوم  بصورت طرح کاملا تصادفی و در شرایط مزرعه از تیمارهای فوق توام با محلول پاشی بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی استفاده شد. نتایج نشان داد که کمترین متوسط زمان جوانه زنی معادل 2/62 روز از پرایمینگ با 1 میلی گرم در لیتر سلنیوم حاصل شد. پرایمینگ با آب مقطر و پرایمینگ با 1 ،2 و 3   میلی گرم در لیتر سلنیوم، طول گیاهچه را نسبت به شاهد به ترتیب به میزان 28/5، 54/4 ، 49/1 و 48/5 درصد افزایش داد. پرایمینگ با 3 میلی گرم در لیتر سلنیوم شاخص طولی بنیه گیاهچه را نسبت به شاهد به میزان 1/6 برابر افزایش داد. پرایمینگ با 3 میلی گرم در لیتر سلنیوم وزن خشک ساقه چه و ریشه چه را  نسبت به شاهد به ترتیب 44/4 و  46/5 درصد افزایش داد. پرایمینگ با 1 میلی گرم در لیتر سلنیوم میزان کلروفیلb  را نسبت به شاهد 19/3 درصد افزایش داد. نتایج نشان داد که پرایمینگ  با 1 و 2 میلی گرم در لیتر سلنیوم توام با محلول پاشی سلنیوم و همچنین پیش تیمار با آب مقطر توام با محلول پاشی سلنیوم، عملکرد بذر را به ترتیب به میزان 16/7، 19 و 17/9 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. نتایج کلی این آزمایش نشان داد از طریق پیش تیمار بذر با مقادیر کم سلنیوم توام با محلول پاشی سلنیوم می تواند به عملکرد مطلوب گندم در شرایط دیم دست یافت.
    کلید واژگان: پرایمینگ بذر، سلنیوم، عملکرد دانه، گندم دیم، ویژگی های گیاهچه
    N.A. Sajedi *, H. Madani
    This study was carried out to investigate the effects of different treatments of  priming  on  seedlings traits and seed yield of dryland wheat in labratory and field condition with three replications at the Research Station of Islamic Azad University, Arak Branch, in 2014. The experimental treatments in labratory were control, seed priming with distillate water and priming with rates of 1, 2 and 3m/L Se conducted in a completely randomized design.  In field condition was also used mentiend treatments along with foliar application in a randomized complete block design. The result showed that the minimum mean germination time was 2.62 day in priming with 1m/L Se. Seed priming with distillate water and  priming with 1, 2 and 3m/L Se increased seedling length  by 28.5, 54.4, 49.1 and 48.5 % , respectively, as compared with control. Seed priming with 3m/L Se increased seedling vigor length index by 1.6 times as compared with control. Seed priming with 3m/L Se increased the plumule dry weight and root dry weight by 44.4 and 46.5% , respectively, as compared with control. Seed priming with 1 m/L Se increased the chlorophyll b by 19.3 as compared with control. The result showed that seed priming with 1 and 2 m/L Se along with foliar application of Se  and priming with distillate water along with foliar application of Se  increased seed yield  by 16.7, 19 and 17.9%, respectively, as compared with control. General results of this trail showed that seed priming with low selenium along with selenium spray under dryland condition, optimum yield of wheat can be achieved.
    Keywords: Dryland wheat, Grain yield, Seed priming, seedling traits, Selenium
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال