جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « خاک شور و قلیا » در نشریات گروه « آبخیزداری، بیابان، محیط زیست، مرتع »
تکرار جستجوی کلیدواژه « خاک شور و قلیا » در نشریات گروه « کشاورزی »-
بیوچار مادهای غنی از کربن شناخته می شود که شرایط پیرولیز، سطح ویژه بالایی در آن ایجاد کرده و عملکردهای ویژه ای در خاک از خود نشان می دهد. در این پژوهش که با هدف بررسی تاثیر بیوچار خرما بر خاک شور انجام شد، بیوچار مورد نیاز از ضایعات هرس خرما در دمای 500 درجه سانتیگراد با شرایط اکسیژن محدود به دست آمد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بیوچار خرما با درصد وزنی صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2 به صورت یکنواخت با خاک شور مخلوط گردید و به مدت 90 روز با رطوبت ظرفیت مزرعه نگهداری شد. پس از این مدت، نمونهها هوا خشک شده و ویژگیهای شیمیایی و فیزیکی خاک تعیین گردید و مقایسه میانگین داده ها با استفاده از آزمون دانکن در سطح 5% انجام شد. نتایج نشان داد که افزودن بیوچار شاخ و برگ خرما به خاک به طور معنیداری مقدار هدایت الکتریکی خاک، کربن آلی، کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم خاک و تخلخل را افزایش داد. درحالی که SAR و وزن مخصوص ظاهری کاهش معنی دار پیدا کرد و بر پارامترهای pH، فسفر، رطوبت ظرفیت مزرعه و چگالی حقیقی تاثیر معنیداری نداشت. کاربرد اصلاح کننده های آلی مانند بیوچار می تواند به دلیل داشتن عناصر مختلف و همچنین سطح ویژه بالا تاثیر مثبتی بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک داشته باشد.
کلید واژگان: پیرولیز, خاک شور و قلیا, خصوصیات فیزیکوشیمیایی, زغال زیستی}IntroductionSalinity is an important environmental stressor that affects plant growth. In saline soils, plants are subjected to some toxic ions and water shortages. Crop residues are considered major organic agricultural wastes that can be useful for the soil and the plants. Organic matter has positive effects on the soil's physical and chemical properties. Converting agricultural wastes to Biochar is an appropriate way to achieve a valuable amendment. Biochar is a carbon-rich decomposition-resistant product obtained by heating biomass in an oxygen-free chamber, being used for carbon sequestration by applying large amounts of carbon.Moreover, as a highly stable residue in the soil, it has been proven to store atmospheric carbon for hundreds to millions of years. According to different studies' findings, the application of Biochar can increase the soil's water-holding capacity, microbial activity, and nutrient availability. However, its effect on soil properties depends on its source and the extent of its application. As the dependency of Biochar's effects on saline soils' properties in such soils has been under-researched, this study attempted to investigate the effect of palm-tree residues' Biochar on the physical and chemical properties of saline soils.
Materials and Methodsthe required Biochar was prepared from palm trees' residues at 500°C under limited oxygen conditions. This experiment was conducted in a completely randomized design with three replications. Biochar was mixed at 0, 0.5, 1, 1.5, and 2% rates with saline soils and incubated with humidity at field capacity for 90 days. Then, the samples were air-dried, and some physicochemical characteristics of the soil were determined. Moreover, the comparison of the means was performed using Duncan's test at a confidence level of 95%.
ResultsThe results showed that applying the Biochar obtained from palm trees to the soil significantly increased the soil's chemical properties such as electrical conductivity (EC), organic carbon, calcium, magnesium, sodium, and potassium while decreased the sodium adsorption ratio (SAR), and the sodium/potassium ratio. Moreover, while adding Biochar to the soil increased the porosity by 10% and reduced the bulk density by 4%, treatments did not significantly affect pH, available phosphorus, field capacity, and the soil's particle density. Furthermore, adding 2%, Biochar increased calcium concentration in soil by 2.08 times compared to that of the control treatment. It was also found that the changes in the soil's magnesium calcium were similar and that using more Biochar increased magnesium concentration by 2.88 times compared to what was observed in the control treatment (more than the control treatment). Therefore, the study's findings indicated that the available potassium concentration in soil increased significantly following the application of different biochar levels. It was also found that compared to the control treatment, the amount of potassium increased about 12.33 and 18.79 times, respectively, with an increase of bio-dates in 1.5 and 2% treatments. Moreover, the highest increase in sodium was related to applying a 2% biochar date, which was 49.35% more than that of the control treatment. Finally, using 2% biochar reduced the sodium adsorption ratio by 7.6%.
Discussion and ConclusionThis study showed that palm trees' Biochar improved some saline soil parameters such as SAR, organic matter, and nutrients. Increased EC is due to increased sodium as a destructive factor and other cations such as calcium, magnesium, and potassium as helpful plant nutrients. On the other hand, the sodium to potassium ratio was decreased. Moreover, it was suggested that the potassium was increased more than sodium, and that was why the index was improved. According to the study's findings, Biochar increased porosity due to its high specific surface area.Moreover, using 2% biochar treatment increased the saline soil's organic carbon by approximately three times. Due to the Biochar's low specific gravity, it can be expected that the soil's density is decreased by applying Biochar in soil. However, the increase in Biochar did not significantly affect the soil's particle density, which is probably due to the low weight of biochar particles versus the high weight of the soil's minerals and the amount of Biochar applied. It seems that applying Biochar as an amendment can improve the saline soil's properties and that the size of biochar particles may have different effects on changing the soil's properties, which can be investigated in future researches.
Keywords: Pyrolysis, Saline, Alkaline Soil, Chemical, Physical Characteristic, Biochar} -
تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین ویژگی های خاک و سطح سفره آب زیرزمینی با پراکنش گونه. Halostachys caspica pall در مراتع شور و قلیا و نیمه خشک منطقه گمیشان استان گلستان پرداخته است، به طوری که منطقه به سه محدوده متراکم، نیمه متراکم و عدم حضور تقسیم شد. در هر محدوده، سه ترانسکت 100 متری به صورت تصادفی مستقر شد. سپس به طور سیستماتیک در ابتدا، وسط و انتهای ترانسکت ها در محدوده ریشه دوانی گونه مورد مطالعه، به حفر پروفیل و نمونه برداری از دو عمق 30-0 و 60-30 سانتی متر اقدام شد. همچنین با حفر چاهک هایی، سطح سفره آب زیرزمینی نیز در سه محدوده اندازه گیری شد. مقایسه ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک و سطح سفره آب زیرزمینی در سه محدوده متراکم، نیمه متراکم و عدم حضور با استفاده از تجزیه واریانس یکطرفه و آزمون دانکن و همچنین اثر متقابل عمق و رویشگاه (محدوده) با استفاده از آزمون GLM بررسی شد. نتایج نشان داد که سه محدوده متراکم، کم تراکم و عدم حضور از لحاظ میزان درصد شن، هدایت الکتریکی، اسیدیته، آهک، ماده آلی و نسبت جذب سدیم خاک با یکدیگر تفاوت معنی داری در سطح یک درصد داشته اند. همچنین کلیه ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک (بجز آهک) در دو عمق با یکدیگر اختلاف معنی-داری در سطح یک درصد داشته اند. با بررسی اثر متقابل عمق و رویشگاه نتایج نشان داد که کلیه ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک با یکدیگر اثر متقابل معنی داری در سطح احتمال یک درصد را دارا بوده اند. نتایج نشان داد که سطح سفره آب زیرزمینی بین سه محدوده دارای تفاوت معنی دار در سطح یک درصد بوده است، به طوری که سطح سفره آب زیرزمینی در منطقه متراکم بیشتر از دو منطقه نیمه متراکم و عدم حضور بوده است. نتایج در مجموع بیانگر آن بود که درصد حضور گونه H. caspica با افزایش درصد شن، هدایت الکتریکی، اسیدیته، آهک، ماده آلی، فسفر، پتاسیم، نسبت جذب سدیم خاک و همچنین سطح سفره آب زیرزمینی، افزایش می یابد.
کلید واژگان: خاک شور و قلیا, _ Halostachys caspica pall, ماده آلی, سفره آب زیرزمینی, گمیشان}This research investigated the relationship between soil factors and under ground water level with distribution of Halostachys caspica pall. in saline, alkaline and semi-arid rangelands of Gomishan in Golestan Province. So that this region divided into three regions high dense, semi dense and without precence. In each region, 3 transects (100m) provided randomly. Then soil profiles were holed on onset, midle and the end of the transect in 0-30 and 30-60 cm systematically. Also under ground water level determined by digging some holes in three regions. Soil physicochemical factors and under ground water level compared in three regions high dense, semi dense and without precence by One-Way Anova and Duncan test. Also contrastive effect of depth and three regions analyzed by GLM test. The result indicated that there was a significant relationship on 1% level between three regions of high dense, semi dense and without precence of H. caspica in terms of sand, EC, pH, CaCo3, OM and SAR. Also there was a significant relationship on 1% level between soil physicochemical factors (exept CaCo3) in two depth. The result showed that all the soil physicochemical factors have significant contrastive effect on 1% level. Also the result showed that there was a significant relationship on 1% level between under ground water level in three regions. So that under ground water level in high dense region was more than the other two regions. On the whole the result showed that distribution of H. caspica would be more by increasing of sand percentage, EC, pH, CaCo3, OM, SAR and under ground water level.
Keywords: Saline, Alkaline Soil, Halostachys caspica pall, Organic Matter, Under Ground Water, Gomishan}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.