این گونه نبوده که در همه دوران های تاریخ همه افراد یک ملت و یا تمام کسانی که در درون قلمرو یک دولت - ملت زندگی می کردند، از حقوق عام و برابر برخوردار بوده باشند، بلکه در هر جامعه ای همواره تنها بخش کوچکی از جامعه به عنوان شهروند به رسمیت شناخته می شد. در حالی که عده دیگر از بسیاری از حقوق شهروندی به کلی محروم بودند. هر چند امروزه نیز ممکن است افراد یا گروه هایی در جامعه باشند که انتخاب فرد برخوردار از حقوق را محترم نشمارند یا حتی ممکن است، خود دولت به بهانه مصالح جامعه به عنوان یک کل حقوق قانونی افراد را نادیده بگیرد. با این وجود به رسمیت شناختن حقوق همه افراد تابع یک دولت اتفاقی است نسبتاجدید که در قرون گذشته در همین حد هم وجود نداشت و بسیاری افراد برای به اثبات رساندن و تثبیت آن حقوق در اذهان عمومی و ارگان های رسمی فدا شدند.