سابقه کشت برنج در کشور بسیار طولانی است. این محصول به عنوان اصلی ترین ماده غذایی مردم کشور در اغلب شهرهای کشور در کنار آب و رودخانه کشت می شد. گیلان_ به عنوان خاستگاه اولیه این محصول به شمار می آید.

در اوایل دهه 60 با ورود وزارت جهاد کشاورزی به این عرصه و تعیین مناطق کشت این محصول استان های مازندران، گیلان و گلستان به همراه خوزستان و فارس به عنوان اولویت های بخش کاشت برنج در کشور معرفی شدند که به دنبال آن سال گذشته میزان تولید برنج از مرز دو میلیون و 250 هزار تن گذشت.

خودکفایی در تولید برنج مورد نیاز کشور که اولویت های وزارت جهاد کشاورزی در دولت نهم عنوان شده است با شرایط موجود هدفی دور از دسترس نخواهد بود. در صورتی که توسعه کشت ارقام پر محصول در اولویت های وزارت جهاد کشاورزی قرار گیرد، این هدف محقق خواهد شد.

صادرات برنج مرغوب ایرانی می تواند نقش مهمی در توسعه صادرات غیرنفتی داشته باشد که خرید برنج توسط برخی از اعراب در حال حاضر مؤید این موضوع است.

پیش بینی ها برای سال 85 در تولید برنج حاکی از آن است که با وجود ظرفیت تولید 300 هزار هکتار تنها 235 هزار هکتار برای امسال خواهیم داشت.

براساس آخرین آمار سازمان فائو ایران با تولید سه میلیون و 500 هزار تن برنج در رتبه هجدهمین تولید کننده این محصول قرار دارد.

در حال حاضر حدود 400 هزار تن برنج برای تامین نیاز کشور وارد می شود.