مانده در ترافیک سنگین روزهای پایان سال، راننده تاکسی معترض نسبت به جمعیت آدم ها و حجم خودروها، به شکایت و عصبانیت، خطاب به من و دیگر مسافران می گوید: «پدرم - خدا بیامرز - تعریف می کرد که فقط شب عید، برنج می خوردند و مزه برخی میوه ها را می چشیدند و لباس، نو می کردند.عید آن موقع معنی داشت; اما حالا چه!؟ مردم سالی 12 ماه برنج می خورند و دایم لباس نو می خرند و... باز هم شب سال نو، ولع خرید دارند و گویی تنها همین یک ماه در سال خرید می کنند...»راننده البته حق داشت که گیر افتاده در بین خودروهای شخصی، چنین معترض باشد و به خاطر کم شدن درآمدش، ناراحت; او اما جایی دیگر را ندیده بود و وجهی دیگر از ماجرا