با توجه به گفته مدیران بورسی مبنی بر لزوم عرضه انواع اوراق مشارکت در بازار سهام که حدود یک سال از مطرح شدن آن می گذرد و اخیرا نیز اعلام شده که این اوراق در اوایل سال 87 در بورس عرضه خواهد شد، درخصوص اجرایی شدن یا نشدن عرضه این اوراق باید شرایط محیطی را بررسی کنیم چرا که محیط در معرفی یک ابزار مالی تاثیرگذار است.

اکنون شرایط محیطی، مبتنی بر اقتصاد دستوری است تا مبتنی بر اقتصاد بازار آزاد و مادامی که شرایط تغییر نکند، معرفی یک ابزار در قالب مفاهیم اقتصاد بازار آزاد جوابگو نخواهد بود.

از طرفی لزوم عرضه اوراق مشارکت در راستای اجرای اصل «44» که همان توسعه سرمایه گذاری است، ضروری است اما باید شرایط عرضه این اوراق در بورس فراهم شود.

از سوی دیگر سود تعیین شده این اوراق باید از سود 17 درصدی اوراق مشارکت بانک ها حدود دو تا سه درصد بیش تر باشد تا سرمایه گذاران رغبت بیش تری برای خرید این اوراق در بورس اوراق بهادار داشته باشند.

این نکته را نیز باید در نظر داشت که این اوراق باید همانند بورس اکثر کشورهای دنیا از امکان معامله برخوردار باشد و این اقدام در بورس ایران نیز زمان بر خواهد بود. این در حالی است که نرخ سود اوراق مشارکت در بورس کشورهای دنیا مبتنی بر اقتصاد بازار آزاد است در حالی که در ایران آزادی عمل مبتنی بر بازار نیست و دستورات دولتی اجرا می شود و تا زمانی که شرکت ها تحت تاثیر دستورات دولت نباشند آزادی عمل نخواهند داشت.

به نظر نگارنده عرضه اوراق مشارکت در بورس در جهت تامین منابع مالی شرکت ها امری ضروری است چرا که شرکت ها برای اجرای طرح توسعه نیاز به منابع مالی دارند و هر شرکتی تمایل دارد منابع مالی را ارزان تهیه کند و افزایش سرمایه نیز همیشه پاسخگو نیست.همچنین برای ایجاد جذابیت بیش تر، بهتر است شرکت های تامین سرمایه این اوراق را تضمین کنند تا هر زمانی که دارنده اوراق نتوانست آن را در بازار به فروش برساند این شرکت ها مسوولیت فروش آن را برعهده بگیرند و بازارسازی کنند.