این دروازه که بازمانده حصار قدیمی شهرستان خوی است در شرق خیابان طالقانی و جنوب بازار قدیمی این شهر قرار دارد. این دروازه معبر ورودی شهر خوی و نیز حصاری دفاعی در برابر تهاجم دشمن بوده است. بعضی از مورخین و محققین این اثر را به دوره ایلخانی و به زوجه" آباقاخان" نسبت می دهند و برخی دیگر نیز آن را مربوط به دوره قاجار می دانند. از آنجا که آخرین حصار شهر- ساخته شده به دستور عباس میرزا نایب السلطنه - تا سال 1320 شمسی بر جای بود و قسمت هایی از آن نیز تا چند سال پیش در بافت قدیمی شهر دیده می شد و با توجه به سبک معماری و مقایسه آن با آثار باقی مانده دوره قاجاریه در تبریز و خوی چنین به نظرمی رسد که این مجموعه در همان دوره قاجار ساخته شده باشد. <کنت دوگوبینو> از دروازه سنگی خوی در نوشته های خود ناممی برد و چنین می نویسد: خوی شهر دلپذیری است. دروازه زیبایش به شیوه بناهای قاهره از مرمر سیاه و سفید ساخته شده است و من نظیر آن را در هیچ جای دیگر ایران ندیده ام. این دروازه بلافاصله به بازار باز می شود. دروازه سنگی خوی با دو نوع مصالح ساخته شده است. ضلع شمالی آن که در امتداد بازار قدیمی قرار دارد با آجر ساخته شده و طاق آن جناقی می باشد. ضلع جنوبی آن نیز با یک در میان چیدن سنگ های خاکستری و سیاه تزئین شده و به صورت نیم دایره موزون و هماهنگ درآمده و از زیبایی و جلوه خاصی برخوردار است. در زیر قوس سنگی سمت جنوب و طرفین هلال سردر ورودی دروازه، نقش دو شیر حجاری شده است. دروازه سنگی خوی شاهد بسیاری از وقایع تاریخی بوده و هنوز آثار گلوله های شلیک شده توسط مهاجمان عثمانی در آن دیده می شود.