به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب مسعود حافظی

  • نوآوری در صادرات / نگاهی به تجربه چند SMe در دستیابی به بازاره ای جدید صادراتی از طریق نوآوری
    مسعود حافظی
  • مصطفی شاهرضایی، محمدحسین لشگری، بنفشه درمنش، مسعود حافظی، محمدعلی صاحب الزمانی
    سابقه و هدف
    در دنیای مدرن و ماشینی امروزی، انسان در معرض طیف وسیعی از بیماری ها و آسیب های بافت استخوانی قرار دارد. اغلب این آسیب ها با روش های رایج پزشکی قابل درمان هستند ولی برخی از آنها غیرقابل درمان و یا ناعلاج تلقی می شوند.اینها اغلب ضایعاتی هستند که در آنها بخش وسیعی از بافت استخوان از بین رفته و مکانیسم های طبیعی بدن قادر به بازسازی بافت صدمه دیده نیست. درمان چنین آسیب هایی به عهده شاخه ای از علوم پزشکی موسوم به طب ترمیمی است. یکی از ابزارهای طب ترمیمی پیوند سازه های شبه استخوانی ساخته شده به روش مهندسی بافت است.
    مواد و روش ها
    مهندسی بافت استخوان از سه جز اصلی سلول، داربست و فاکتور رشد بهره می گیرد. به کارگیری سلول بنیادی مزانشیمی به عنوان عامل سلولی در طراحی داربست مهندسی، فرآیند ساخت سازه استخوانی را به مقدار زیادی تسهیل وحوزه مهندسی بافت استخوان را متحول کرده است. این تاثیرات سلول بنیادی مزانشیمی مرهون توان خودنوزایی، پتانسیل بالای تمایز به استخوان و عدم تحریک سیستم ایمنی است. کشت سلول های استخوان زا روی داربست متخلخل می تواند یک راه حل جدید برای پیوند استخوان با استفاده از سلول های مزانشیمی خود شخص باشد.
    بحث و نتیجه گیری
    تحقیقات درون تنی و نتایج بالینی حاصله نیز نشان داد که درمان ضایعات با این استراتژی کاملا قابل اعتماد است. دانشمندان بر این تلاش اند تا با توسعه این استراتژی و انجام ابتکارهای جدید همچون استفاده از نانو ذرات یا داربست های نانوساختار به روش های درمانی نوینی برای درمان انواع صدمات و ضایعات بافت اسکلتی بدن درآینده ای نزدیک دست پیدا کنند. واژه های کلیدی:
    کلید واژگان: مهندسی بافت استخون, سلول های بنیادی, داربست, ضایعات ارتوپدی}
    Mostafa Shahrezaie, Mohammad Hossein Lashgari, Banafshe Dormanesh, Masoud Hafezi, Sahebalzamani Mohammad Ali
    Background
    In today’s modern and mechanical world، humans are exposed to a wide range of bone tissue diseases and injuries. Most of these injuries can be treated using conventional medical methods، but some are considered incurable or refractory. These injuries are often those in which large parts of bone tissue have been destroyed and natural body mechanisms are not able to rebuild the damaged tissue. A branch of medical sciences called the regenerative medicine is responsible for treating such injuries. One of the tools of regenerative medicine is the transplantation of bone-like structures made by tissue engineering method.
    Results
    Bone tissue engineering is benefitted from three main parts including the cell، the scaffold and the growth factor. The use of mesenchymal stem cells as the cell factor in the design of engineering scaffold، has been greatly facilitated the construction process of bone structures and revolutionized the field of bone tissue engineering. Such effects of mesenchymal stem cells are due to their self-renewal ability and high potential to differentiate into bones while not stimulating the immune system. The culture of osteoblasts on porous scaffolds can be a new solution for bone transplantation using the person’s own mesenchymal cells.
    Conclusions
    In-vivo studies and the obtained clinical results also showed that treating injuries using this strategy is completely reliable. Scientists try to attain modern treatment methods to treat different kinds of skeletal tissue injuries of the body in the near future through developing this strategy and employing new innovations such as the use of nanoparticles or nanostructured scaffolds.
    Keywords: Tissue Engineering, Bone, Bones Stem Cells, Tissue Scaffold, Orthopedics, Wounds, Injuries}
  • نظریه حذف باگاسیلو و پیت نیشکر در فرایند پالایش شربت خام
    مسعود حافظی
  • الگوی تغییرات تئافلاوین در چای سیاه ایران - ارزیابی روش های سنتی و CTC در پیچش دهی برگ های چای
    مسعود حافظی، فرزاد وهابزاده، بهرام ناصرنژاد، الهام مفرح، نرگس فلاح
    تخمیر آنزیمی اکسایشی برگ های چای در ارزیابی کیفیت و مرغوبیت چای سیاه، مرحله ای تعیین کننده است. در تحقیق حاضر مدت زمان بهینه برای به انجام رسیدن تخمیر اکسایشی برگ های چای در فرایند چای سازی کشور تعیین شد. در این زمینه، رنگ دانه اصلی حاصل ازتخمیر مبنای اندازه گیری مقدار تئافلاوین (TF) تشکیلی بوده است. تخمیر در دمای 20oC انجام گرفت و روند فیزیکی پیچش دهی برگ های چای و نیز انسجام زدایی بافتی و سلولی برگ ها با استفاده از روش سنتی و روش نسبتا جدیدتر CTC انجام گرفت. با استفاده از روش استخراج با حلال IBMK، رنگ دانه تئافالاوین TF استخراج و ارزیابی کلی آن با طیف سنجی نوری (λ=380nm) صورت گرفت. با به کار گرفتن روش سنتی پیچش دهی و نیز CTC، حداکثر مقدار تولید TF در طی تخمیر به ترتیب در مدت زمان 150 و 60 دقیقه میسر شد. الگوی زمانی تغییرات TF در طی روند تخمیر و نیز شفافیت رنگ چای مصرفی مبتنی بر تغییرات TF تعیین شد. با استفاده از مبحث رگرسیون چند متغیره نتایج کسب شده در تحقیق حاضر تحت بررسی و تجزیه و تحلیل مفاهیم قرار گرفته و رابطه (های) معقول در زمینه توان پیش بینی مرغوبیت چای مصرفی به واسطه سنجش متغیرهای شیمیایی، ارایه شد. اهمیت ضریب تعیین همبستگی در این مقوله مورد تاکید قرار گرفت.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال