به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

dr. ehsan farjoud

  • مهرو وجدانی، عباس صبوری، کریم جعفری، سالار خواجه پور، احسان فرجود
    سابقه و هدف
    پروتزهای متکی بر ایمپلنت علیرغم موفقیت بالای کلینیکی، در برخی موارد با شکست مواجه می شوند. یکی از عوامل مهم در موفقیت یا شکست ایمپلنت، کنترل نیروهای اعمال شده می باشد. فهم کامل اصول بیومکانیک در پروتزهای متکی بر ایمپلنت، امکان ارائه طرح درمان مناسب برای هر بیمار و کاهش خطر مشکلات فانکشنال را فراهم می کند. آنالیز اجزاء محدود یک روش عددی و کمی است و برای بررسی نحوه توزیع نیرو در ساختارهای پیچیده استفاده می شود. این مطالعه با هدف مقایسه اثر مواد مختلف سازنده ساختار فلزی روکش بر توزیع تنش در استخوان های اطراف ایمپلنت با آنالیز اجزاء محدود سه بعدی انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه آزمایشگاهی، مدل سه بعدی استخوان با استفاده ازCone Beam Computerized Tomography (CBCT) بیمار تهیه شد. در محیط نرم افزار CATIA V5R20 (Dassault System، France) ایمپلنتNobel Replace tapered (Nobelpharma، Gothenburg، Sweden) با طول 13و قطر 3/4 میلی متر در ناحیه قدام فک بالا قرار گرفته، اباتمنت از جنس تیتانیوم، سمان ZOE و روکش با فریم ورک های مختلف (آلیاژ نقره- پالادیوم، نیکل- کروم و کامپوزیت تقویت شده با فایبر) طراحی شد. نیروی 178 نیوتن در سه زاویه صفر، 30 و 45 درجه نسبت به محور ایمپلنت اعمال و حداکثر تنش von-Mises و حداکثر کرنش برای استخوان کورتیکال و ترابکولار محاسبه شد.
    یافته ها
    با تغییر در جنس فریم ورک روکش در میزان تنش وکرنش والگوی توزیع آنها تفاوت اندکی مشاهده شد. با افزایش زاویه اعمال نیرو، میزان تنش و کرنش در استخوان اطراف ایمپلنت افزایش یافت. بیشترین مقدار تنش و کرنش مربوط به زاویه 45 درجه بود. در اعمال نیروی صفر درجه حداکثر میزان تنش در استخوان کورتیکال پیرامون ایمپلنت با فریم ورک نیکل-کروم: 326/17مگاپاسکال، نقره-پالادیوم: 383/17 مگاپاسکال و در کامپوزیت تقویت شده با فایبر: 321/17مگاپاسکال بود. در اعمال نیروی 30 درجه حداکثر میزان تنش در استخوان کورتیکال با فریم ورک نیکل-کروم: 95/136 مگاپاسکال، نقره-پالادیوم: 03/136 مگاپاسکال و در کامپوزیت تقویت شده با فایبر: 18/136 مگاپاسکال بود. در اعمال نیروی 45 درجه حداکثر میزان تنش در استخوان کورتیکال با فریم ورک نیکل-کروم: 37/161مگاپاسکال، نقره-پالادیوم: 21/161 مگاپاسکال و در کامپوزیت تقویت شده با فایبر: 4/160 مگاپاسکال بود.
    نتیجه گیری
    استفاده از مواد مختلف در فریم ورک روکش های ایمپلنت در میزان و نحوه توزیع تنش ها در استخوان اطراف ایمپلنت تاثیر چندانی نداشت.
    کلید واژگان: آنالیز اجزای محدود، ایمپلنت، تنش، فریم ورک، استخوان کورتیکال، کرنش
    Dr. Mahroo Vojdani, Dr. Abbas Sabouri, Dr. Karim Jafari, Salar Khajehpour, Dr. Ehsan Farjoud
    Objectives
    Despite the high success rate, implant-supported prostheses fail in some cases. Control of the applied forces is an important factor determining the success or failure of implants. Complete understanding of the biomechanical principles in implant-supported prostheses is necessary for offering an appropriate custom-made treatment plan for each patient and reducing the risk of functional complications. Finite element analysis is a quantitative method for the assessment of force distribution in complex structures. This study sought to compare the effect of different framework materials on stress distribution in bone supporting implants using three-dimensional finite element analysis.
    Methods
    In this in-vitro study, a three-dimensional model of bone was obtained using Cone Beam Computerized Tomography (CBCT). Using CATIA V5R20 (Dassault Systemes, France) software, a NobelReplace tapered implant (Nobelpharma Co., Gothenburg, Sweden) measuring 13 mm in height and 4.3 mm in diameter was virtually inserted in the anterior maxilla. A titanium abutment, ZOE cement and superstructure with different frameworks (Ag-Pd, Ni-Cr, and fiber-reinforced composite) were designed. Force was applied in an amount of 178 N at three angulations of zero, 30 and 45° relative to the implant axis and the maximum von-Mises stress and maximum strain were calculated for cortical and trabecular bone.
    Results
    Changing the framework material caused a small change in level of stress and strain and their distribution pattern. By increasing the angulation of the applied force, amount of stress and strain in the implant-supporting bone increased. Maximum stress and strain were applied at 45° angulation. At zero degree angulation, maximum stress in the cortical bone was 17.326 MPa with Ni-Cr framework, 17.383 MPa with Ag-Pd and 17.321 MPa with fiber-reinforced composite. In loading at 30° angulation, maximum stress in the cortical bone was 136.95 MPa with Ni-Cr framework, 136.03 MPa with Ag-Pd framework and 136.18 MPa with fiber-reinforced composite framework. In loading at 45° angulation, maximum stress in the cortical bone was 161.37 MPa with Ni-Cr, 161.21 MPA with Ag-Pd and 160.4 MPawith fiber-reinforced frameworks.
    Conclusion
    The difference between framework materials with higher and lower strengths in amount and pattern of cortical stress and strain distribution was insignificant
    Keywords: Finite element analysis, Implant, Stress, Framework, Cortical bone, Strain
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال