جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « سمیسر » در نشریات گروه « ادبیات و زبان ها »

جنگ، اختلاف، ظلم و... از حقایق سده پنجم هجری در سرزمین اندلس است که باعث ظهور نوعی ادبیات اعتراضی و مقاوم در برابر شرایط ناگوار سیاسی و اجتماعی محیط گردید. نمونه ای از شاعران این دوره، سمیسر است که با واقع بینی و درک شرایط محیط خود و با هدف حفظ آرمان های حقیقی اسلامی در جامعه خود، از طریق اشعار هجو و انتقادی به نقد اوضاع سیاسی و اجتماعی روزگار خود پرداخته است. اشعار وی سراسر خشم، اعتراض و انتقاد از جامعه و سیاست حاکمان وقت است و نیز با سرودن اشعاری از نوع «شعر آشوب» با پرخاشگری، مردم شهرش را به خاطر حسادت مورد انتقاد قرار می دهد. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و با رویکرد جامعه شناسانه است. نتایج پژوهش نشان می دهد مفهوم انتقاد و پایداری در شعر و ادبیات این دوره به داشتن حمیت و غیرت دینی، روحیه، احساس و عواطف انسانی و میهنی شاعر برمی گردد و شعر وی نمونه والایی از انتقاد و پایداری این دوره می باشد. نیز شاعر در اشعار خود در قالب هجو، با زبانی ساده ولی با نگاهی نقادانه و از سوز دل، شکوائیه خود را از جامعه و روزگار خود به تصویر می کشد و با آگاهی از مسائل سیاسی و دینی جامعه خود به مقابله با فساد، ظلم، فتنه و خیانت به مسلمانان برمی خیزد