به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

non-intervention principle

در نشریات گروه علوم سیاسی
تکرار جستجوی کلیدواژه non-intervention principle در نشریات گروه علوم انسانی
تکرار جستجوی کلیدواژه non-intervention principle در مقالات مجلات علمی
  • علی غلامعلی پور *، علی ایلخانی پور
    مخاصمات مسلحانه در سوریه منجر به کشته شدن ده ها هزار و آوارگی میلیون ها سوری شده است. تلاش دولت سوریه و جامعه بین المللی برای بازگرداندن امنیت غیرنظامیان مانع جنایت علیه بشریت و اقدام غیرانسانی گروه های مسلح نشده است. بر اساس نظریه مسئولیت حمایت، اگر دولت دربرخورد با جنایات غیرانسانی جمعی، ناکارآمد شود یا خود دولت محرک جنایات غیر انسانی جمعی باشد، وظیفه حمایت از مردم برعهده جامعه بین المللی قرار می گیرد.
    ایده «مسئولیت حمایت» در سال 2005 در اجلاس سران توسط مجمع عمومی به طور رسمی پذیرفته شد.این نظریه با توجه به تجارب موفق و ناموفق مداخلات بشر دوستانه در دهه 1990 در صورت بدون نتیجه ماندن اقدامات صلح آمیز شورای امنیت در مواجهه با وضعیت های نقض فاحش، گسترده و سیستماتیک حقوق بشر، نسل کشی، جنایت یا تجاوز، اقدام نظامی یا اقدام کم شدت نظامی مانند ایجاد منطقه پرواز ممنوع یا مناطق امن را با هدف محافظت از مردم غیرنظامی در قالب رکن سوم نظریه مسئولیت حمایت و بدون مجوز شورای امنیت مجاز می داند. از آنجا که سو استفاده قدرت های جهانی از نظریه می تواند مبنای مداخله نظامی و تغییر رژیم در کشورهای ضعیف را فراهم کند این مقاله تبعات سیاسی و امنیتی کاربست نظریه مسئولیت حمایت را برای سوریه از طریق روش کیفی داده بنیاد (Grounded theory) بررسی می کند.
    کلید واژگان: مداخله بشردوستانه، توسل به زور، مسئولیت حمایت، بحران سوریه، شورای امنیت
    Ali Gholamalipour *, Ali Ilkhanipour
    International Crisis in 1990s led to gross violation of human rights including mass atrocities, genocide, crimes against humanity and ethnic cleansing as well. at the end of 1990s it was crystal clear that Humanitarian Intervention doctrine can not give a proper answer to humanitarian disasters. The Humanitarian Intervention doctrine has no Powerful legal bases in International Customary Law and treaty based International Common Law. Deficiencies of this doctrine led the international community towards the Responsibility to Protect doctrine. According to R to P, sovereignty is not a privilege but a responsibility. R to P makes concentration on prevention and halt of crimes including “genocide, war crimes, crime against humanity”. It recognizes low intensified military measures in case of deadlock of UNSC and failure of all diplomatic means.
    Despite the fact that most of international organizations like UNHRC in their frequent reports and resolutions referred to commitment of atrocity crimes in Syria but due to lack of international support the doctrine was not implemented. This article is about to discuss about the legality of Humanitarian Intervention in Syria and the latest development of this doctrine within the framework of Responsibility to Protect doctrine. Regarding the subject matter not only we survey the treaty base International Common Law, Customary International Common Law, UNSC and GA resolutions and documents, international legal texts, practices of states and International organizations but also the author survey the political and security consequences of R to P implementation in Syria.
    Keywords: Humanitarian Intervention, Responsibility to Protect, Syria, Security Council, Responsibility while Protection, non Intervention Principle
  • نازنین برادران، همایون حبیبی، سید قاسم زمانی، سید علی هنجی

    در عصر اطلاعات، حملات سایبری، نمایانگر نوع جدیدی از توسل به زور هستند و می توانند باعث ایجاد آثاری از قبیل صدمات عظیم و وسیع به زیر ساخت های حیاتی یک دولت، تخریب اموال و کشته شدن انسانها شوند و به این ترتیب با نقض بند 4 ماده 2 منشور سازمان ملل متحد به عنوان توسل غیر قانونی به زور در نظر گرفته شوند، اما مساله آن است که امروزه مشروعیت حملات سایبری از رویکرد عدم توسل به زور، ارزیابی می گردد و محققین این حوزه ادعا می کنند که حملات سایبری صورت گرفته، زمانی به منزله مداخله غیر قانونی در امور داخلی دولتها محسوب می شوند که منجر به ایجاد صدمات فیزیکی شده باشند، اما این دیدگاه با این چالش مواجه است که بسیاری از حملات سایبری صورت گرفته در سال های اخیر، منجر به ایجاد صدمات فیزیکی نشده اند و در نتیجه در چارچوب ممنوعیت مقرر در بند 4 ماده 2 منشور قرار نمی گیرند، اما این مقاله درصدد آن است که نشان دهد، آن دسته از حملات سایبری که باعث اجبار دولتها به انجام اقداماتی می شوند که اصولا طبق اصل حاکمیت ملی، یک دولت حق دارد، خود آزادانه راجع به آنها تصمیم بگیرد، فی ذاته منجر به نقض اصل عدم مداخله در امور داخلی دولتها گردیده و در نتیجه برای دولت قربانی حق اتخاذ اقدامات متقابل در مقابل چنین تهدیداتی ایجاد می گردد.

    کلید واژگان: حملات سایبری، توسل به زور، اصل عدم مداخله، اصل حاکمیت ملی
    Nazanin Bradaran, Homayoon Habibi

    In the information age, cyber-attacks represent a novel type regarding use of force and they can lead to create massive damages to the critical infrastructure of a government, property and loss of human lives and thus by violation of article 2, paragraph 4, of the United Nations Charter, they take into consideration as illegal use of force. But the issue is that today the legitimacy of cyber-attacks is evaluated from the non-use of force approach set forth in article 2, paragraph 4 of the charter, and in order to have an illegal intervention, cyber warfare researchers claim that cyber-attacks must lead to physical damages, but the problem is that many cyber-attacks do not result in physical damages and thus do not fall within the scope of the prohibition laid down in article 2, paragraph 4, of the charter, and according to this approach, victim states are  not able to defend themselves. But this article seeks to show that cyber-attacks, which force governments to take actions that are able to decide freely on them under the principle of sovereignty, violates the principle of non-interference in internal affairs of states and for the victim state, the right to take countermeasures is created.

    Keywords: Use of Force, Cyber-Attacks, Non-Intervention Principle, Principle of the Sovereignty
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال