به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « اخباریون » در نشریات گروه « علوم قرآن و حدیث »

تکرار جستجوی کلیدواژه « اخباریون » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • مهدی عامری شهرابی*، حسن مرادی

    از نظر هر مسلمانی، عمل صالح مبتنی بر علم به دین بوده و هر علمی نیازمند ابزار فهم است. ماهیت و محدوده قدرت عقل به عنوان مهم ترین ابزار فهم در انسان، از دیرزمان محل بحث و گفت وگو بوده است. در جهان اسلام از زمان ترجمه فلسفه و منطق یونانی و تالیف اولین کتب فلسفی و منطقی، این بحث محور منازعات نص گرایان، متکلمین و فلاسفه بوده است. در میان شیعیان، این منازعه با نوشتن کتاب "فوائدالمدنیه" ملاامین استرآبادی بالا گرفت و اصولیون را نیز وارد بحث کرد. در میان فلاسفه نیز ملاصدرا با ادعای تطبیق حکمت و شریعت، نظام حکمت متعالیه را ارائه داد. هدف ما بررسی انتقادات به ملاامین براساس حکمت متعالیه بر طبق نظریات علامه طباطبایی  است. روح نص گرایی امروز در برخی تفکرات به شدت جریان دارد و ازاین رو نقد مبانی این جریان بسیار حائز اهمیت است.روش ما ابتدا تحلیل مفهوم عقل براساس دو مولفه ماهیت و محدوده قدرت آن در فهم دین و سپس نقد درونی و بیرونی آن است. در نقد درونی می توان گفت: اولا عدم استفاده از عقل و منطق با رفتار علمی خود آنها که براساس این دو است ناسازگار است. ثانیا خود آیات و روایات که منبع معرفت از دیدگاه ملاامین هستند، ما را به استفاده از عقل ترغیب نموده اند. ثالثا قدح عقل در روایات ناظر به روش تمثیل فقهی است نه عقل استدلالی. در نقد بیرونی می توان گفت اختلاف در بین فلاسفه نمی تواند دلیل نادرستی استفاده از عقل باشد؛ زیرا اختلاف در فقه نیز همین لازمه را خواهد داشت. حکمت متعالیه در تعیین جایگاه عقل جانب اعتدال را رعایت کرده، اما ملاامین آن را از جایگاهی که در آیات و روایات دارد پایین تر آورده است.

    کلید واژگان: عقل, اخباریون, حکمت متعالیه, ملاامین استرآبادی, علامه طباطبایی}
    Mahdi Ameri Shahrabi*, Hassan Moradi

    From the perspective of every Muslim, righteous deed is based on knowledge of religion, and every knowledge requires the tools of understanding. The nature and scope of the power of reason as the most important tool for understanding in humans have been subjects of discussion and debate since ancient times. In the Islamic world, from the period of translation of Greek philosophy and logic and the first compilation of philosophical and logical books, this discussion has been the center of disputes among literalists, theologians, and philosophers. Among Shia Muslims, this dispute escalated with Mullā Amīn Astarābādī's writing of "Fawāyid al-Madaniyyah" and the Usūlī scholars also entered the discussion. Among philosophers, Mullā Ṣadrā, claiming to reconcile wisdom and divine law, presented the transcendent philosophy system. Our goal is to examine the criticisms to Mullā Amīn based on transcendent philosophy according to the views of ‘Allāmah Ṭabāṭabā’ī. The spirit of literalism is strongly flowing in the Islamic seminary and certain thoughts today, and therefore, critiquing the foundations of this current is crucial. Our method involves first analyzing the concept of reason based on its two components; its nature, and the scope of its power in understanding religion, and then conducting internal and external critiques. In internal critique, it can be said: Firstly, the lack of use of reason and logic is incompatible with their own scientific behavior, which is based on these two. Secondly, the verses and traditions that are the source of knowledge according to Mullā Amīn have encouraged us to use reason. Thirdly, the criticism of reason in traditions pertains to the analogical approach in fiqh, and not logical reasoning. In external critique, it can be said that differences among philosophers cannot be the evidence of incorrect use of reason since differences in jurisprudence will also have the same consequence. The transcendent philosophy has observed moderation in determining the place of reason, but Mullā Amīn has placed it lower than its position in verses and traditions.

    Keywords: Reason, Akhbārīs, Transcendent Philosophy, Mullā Amīn Astarābādī, ‘Allāmah Ṭabāṭabā’Ī}
  • محمد فاکر میبدی، فاطمه زاهدی

    تحقیق حاضر به بررسی و تحلیل تطبیقی قصر نماز مسافر در دیدگاه اخباری ها و قرآنی ها به روش توصیفی- تحلیلی و کتابخانه ای می پردازد و تفسیر دو گروه از آیه 101 سوره نساء را به پژوهش می گیرد تا اشتراکات و اختلافات آن ها را درک کند و به بحث بگذارد. درباره نماز مسافر فقط یک آیه (نساء: 101) نازل شده است؛ لذا میدان تفسیر تنگ و دشوار اما اختلافات بسیار است. اخباری ها آیه را به نماز مسافر و وجوب قصر تفسیر کرده اند، که نمازهای چهاررکعتی باید دورکعتی خوانده شوند. مبنای تفسیر آن ها نیز اخبار عترت است. قرآنی های اهل سنت از آن جا که سنت را مرجع استنباط حکم شرعی نمی دانند، بعضا آیه را طبق ظاهر و سیاق آن به نماز خوف تفسیر کرده اند و قصر را رخصت می دانند، نه وجوب. علاوه براین، قصر را قصر در ارکان و هیات نماز تفسیر می کنند، نه قصر در رکعات. قرآنی های شیعه به رغم اختلاف مبنایی اما در برخی وجوه قصر نماز مسافر با اخباری ها اشتراک نظر دارند؛ یعنی با نظر به اخبار معصومین درباره احکام نماز مسافر فتوا داده اند و بر همین اساس، با قرآنی های اهل سنت اختلاف نظر دارند و بعضا به آن ها نزدیک‏اند.

    کلید واژگان: نماز مسافر, آیه 101 سوره نساء, اخباریون, اهل حدیث, قرآنیون}
  • محسن قمرزاده، مهدی مهریزی طرقی *، سید محمدعلی ایازی، سید محمد باقر حجتی
    ارزیابی روایات تفسیری به جهت تعیین دلالت و حجیت، به طور معمول از طریق روش استنادی پیمایش می شود. اما روش پی گرفته شده در این مقاله، ارزیابی و تحلیل آرای مفسران در استفاده از این روایات و بررسی کارکرد آنها مبتنی بر گونه شناسی روایات تفسیری در محدوده نورالثقلین، به روش میدانی است. به نظر می رسد این روش توانایی بیشتری در کشف واقعیت موجود روایات و کیفیت مشکل گشایی آنان در فهم داشته باشد. در این راستا دیدگاه ها در حوزه کارکرد عرضه شده است. محل اختلاف آرای اندیشمندان تفسیر اثری، در روایاتی است که به طور مستقیم به بیان مراد آیه پرداخته اند. به جهت تحلیل دقیق موضع اختلاف، «ارشادی یا غیر ارشادی بودن روایات» ، «تبیین موضوع محوری آیه و روایت» و «میزان پوشش روایت نسبت به آیه» ، موضوع بررسی قرار گرفته اند. با بررسی آماری روایات پیش گفته و گونه شناسی آن و ارزیابی هر دیدگاه بر اساس نتایج گونه شناسی، دیدگاه علامه طباطبایی برگزیده شده است.

    کلید واژگان: نورالثقلین, روایات تفسیری, کارکرد روایات, نقش روایات, قرآنیون, اخباریون}
    Mohsen Qamarzadeh, Mahdi Mehrizi Toroqi *, Sayyid Muhammad Ali Ayazi, Sayyid Muhammad Baqer Hujjati
    The evaluation of exegetical traditions for determining significance and authenticity are normally carried out through the invocational method. However, the method followed in this article is evaluation and analysis of the opinions of interpreters in using these traditions and examination of their function based on typology of exegetical traditions within Nūr al-Thaqalayn, by fieldwork method. It seems that this method has more power in uncovering the existing reality of traditions and the quality of their problem-solving in comprehension. Thereby, the viewpoints have been presented in the field of function. The difference in viewpoint of the scholars of narration (atharī) interpretation is in the traditions that have directly dealt with the meaning of the verse. The issue has been examined for an accurate analysis of the disagreed position, “the traditions as being advisory or obligatory”, explanation of the pivotal topics of the verse and tradition”, and “the degree of the coverage of the verse by the tradition.” With a statistical study of the above-mentioned traditions, its typology, and evaluation of each viewpoint based on the typology, the viewpoint of ‘Allāma Ṭabāṭabā’ī is selected.
    Keywords: N?r al-Thaqalayn, exegetical traditions, function of narrations, role of traditions, Qur’anists, traditionists}
  • سیدعلی پور منوچهری *، نفیسه شریعتی نیاسر
    «حسن و قبح» از مسائل مهم کلامی است که با ظهور اسلام به دو صورت عقلی و شرعی مطرح شد و طرفداران هریک، اعم از عدلیه(امامیه و معتزله) و اشاعره، ادله ای بر اثبات مدعی خود ارائه نمودند. عدلیه از موافقان حسن و قبح عقلی و ذاتی اند(حکم عقل به حسن و قبح بدون بیان شارع) اما اشاعره بنابر نظریه «الحسن ما حسنه الشارع و القبیح ما قبحه الشارع» به طور مطلق منکر حسن و قبح عقلی و ذاتی و معتقد به حسن و قبح شرعی اند. اصولیون و اخباریون، دو مکتب امامیه اند که در مورد استنباط احکام شرعی از حکم عقل و ملاکات آن اختلاف نظر دارند. ادراک حسن و قبح عقلی(به معنای مدح و ذم عقل نه ملائمت و منافرت با طبع یا کمال و نقص) مورد اتفاق عقلاء است اما اخباریون با تاثیر از اشاعره دخالت آن در استنباط احکام را نمی پذیرند و تنها تمسک به احادیث را جایز می دانند. اصولیون(وحیدبهبهانی) به نقد عقاید اخباریون پرداختند و با ارائه ادله مستند عقلی و نقلی، حسن و قبح عقلی و ذاتی را اثبات کرده و بر اخباریون فائق آمدند. آیات فراوانی با استفهام انکاری وجدان انسان را مورد خطاب قرار داده که به وضوح دال بر حسن و قبح عقلی و استقلال عقل در تحسین و تقبیح اعمال است. روایات بسیاری نیز علاوه بر اثبات حجیت عقل و ادراکات عقلی، حسن و قبح را عقلی و ذاتی دانسته که بر هر صاحب عقل سلیمی واضح و مبرهن است.
    کلید واژگان: حسن و قبح ذاتی, حسن و قبح عقلی, ادله نقلی, اصولیون, اخباریون, اشاعره}
  • تفسیر المیزان و معیارهای نقد
    سید رضا موسوی، میثم تارم
    تفسیر المیزان، با استفاده از«تفسیر قرآن به قرآن» و استخراج مقاصد الهی با استناد به آیات همگون، توانسته است مبهمات بسیاری از آیات الهی را تبیین کند و یکی از بی نظیرترین تفاسیر را به جهان اسلام تقدیم کند. یکی از ویژگی های برجسته «المیزان»، شیوه های نقد علامه طباطبایی، بر آرای تفسیری دیگر مفسران است، که در این مقاله نگارنده کوشیده است تا با مطالعه بیش از نیمی از تفسیر المیزان، گونه های نقد را در آن جستجو کند. علامه طباطبایی، با معیارهایی چون ناسازگاری با ظاهر آیات، ناهمگونی با صدر و ذیل آیه، استفاده از سیاق آیه، بهره جویی از قواعد نحوی و واژه شناسی، استفاده از تاریخ، شناخت مکی و مدنی و نقدر مطلق انگاری علوم تجربی، نگره های دیگر مفسران و رویات را نقد کند. در این نوشتار به دیدگاه علامه در مورد «زبان قرآن»، به عنوان یک موضوع مبنایی، در تفسیر و نقدر آرای دیگران و نیز به نظریه «عدم حجیت ظواهر قرآن»، که به خطا به همه اخباریون منسوب است اشاره شده است.
    کلید واژگان: علامه طباطبایی, معیار نقد, تفسیر المیزان, سیاق آیه, قواعد نحوی, واژه شناسی, زبان قرآن, اخباریون}
    Tafsir-al-Mizan and criteria of criticism
    Seyed Reza Moosavi, Meysam Taram
    Tafsir-al-Mizan has been able to explain many ambiguities from the divine verses by use of' 'Qoran by Qoran commentary" and drawing out divine purposes by virtue of compatible verses and dedicate one of the most incomparable commentaries to the world of Islam.One of the prominent features of " Alrnizan" is Allame Tabatabaei.s criticism methods in comparison to the commentary of the other commentators that in this article the writer has tried to investigate the criticism types by studying more than half of the book.Allame Tabatabaei has criticized the other cornmentator.s outlook and commentative traditions by use of criteria such as.incompatibility with the appearance of the verses.incompatibility with the top and bottom of theverses.use of verse order.use of syntax and etymology rules.use of history.recognizing the origin of the verses (from Mecca and Medina) and critisising absolutism of experimental science. In this text it has been mentioned to Allame.s view point in the case of "Qoran language" as the basic subject in the commentary and criticizing the other views and also to . 'the lack of reasonability of Qoran appearance" that I by mistake.t has been ascribed to all narrators.
    Keywords: Allame Tabatabaie.criticism criterion, Tafsir, al, Mizan, verse order.syntax rules. etymology. Quran language, narrators}
  • علی علیزاده
    یکی از روش های تفسیر قرآن تفسیر روایی است؛ یعنی با استفاده از روایات صادر شده از معصومان به تفسیر قرآن بپردازیم. در این مقاله به دلایل و شواهد ماثور پرداخته شده و از ضرورت آن سخن به میان آمده است. آسیب های تفسیر ماثور از دیگر مباحث این مقاله است که در آن به افراط گری در تفسیر روایی پرداخته شده و راه حل هایی نیز ارایه شده است.
    نویسنده در پایان نمونه هایی از روایات تفسیری در تفسیر ابوالفتوح رازی را نقل نموده است.
    کلید واژگان: تفسیر ماثور, ظواهر قرآن, آسیب های تفسیر ماثور, قرآنیون, اخباریون, تفسیر روض الجنان}
    Ali Alizadeh
    Commentary on the words and expressions used in the Quran began at the time of the first revelation. The Prophet himself undertook the teaching of the Quran and the explanation of its meanings and intent. There are three roads open to us when making commentary upon the Quran. Firstly, by using knowledge that one already possesses. Secondly, with the help of the sayings of the Prophet or Imams. Thirdly, by using a combination of
    Methods
    by reflection and analysis, or by allowing the verses to become clarified by comparing it to other verses, or by use of the sayings of the Prophet and Imams, whenever possible. The second way is the main concern of this paper. Extremism is another issue which is discussed in this paper and the author has rendered some solution for it.
    Keywords: Narrative Tafsir, Quran's Exterior Meanings, Pathology, The Quranite, Rawd al Janan Tafsir}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال