جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « فراهیجان » در نشریات گروه « علوم تربیتی »
تکرار جستجوی کلیدواژه «فراهیجان» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
هدف
مطالعه حاضر با هدف اثربخشی راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی بر فراهیجان، راهبردهای مقابله ای، واکنش پذیری هیجانی و کنترل خشم نوجوانان متعارض 15-18 سال انجام شد.
روشاین مطالعه نیمه آزمایشی با طرح دو گروه آزمایش و کنترل با پیش آزمون، پس آزمون و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه پژوهش شامل نوجوانان متعارض 15-18 ساله شهر اصفهان در بازه زمانی تابستان و پاییز 1400 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 40 نوجوان متعارض انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه هر کدام (20 نفر) آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90دقیقه ای تحت راهبرد استرس مبتنی بر توجه آگاهی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه فراهیجان میتمانسگروبر و همکاران (2009)، پرسشنامه مهارت های مقابله ای کارور و همکاران (1989)، پرسشنامه واکنش پذیری هیجانی ناک و همکاران (2008)، پرسشنامه کنترل خشم اسپیلبرگر (1999) و پرسشنامه تعارض والد-فرزند مورای و اشتراوس (1990) بود. داده ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار spss نسخه 23 تحلیل شدند.
یافته ها:
یافته ها نشان داد راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی بر فراهیجان (خشم، شرم، کنترل خشونت، فرونشانی، شفقت و علاقه)، آگاهی بر واکنش پذیری هیجانی (حساسیت، شدت و تداوم هیجان) و کنترل خشم (بروز خشم بیرونی، بروز خشم درونی، کنترل خشم بیرونی و کنترل خشم درونی) نوجوانان متعارض 15-18 سال موثر است (01/0<p). همچنین نتایج نشان داد که راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی بر متغیر سبک مقابله (متمرکز بر مسیله، متمرکز بر هیجان، کم اثر و بی اثر) اثربخش نیست (05/0>p).
نتیجه گیریبا توجه به تاثیر راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی بر فراهیجان، واکنش پذیری هیجانی، کنترل خشم برنامه ریزی برای استفاده از این شیوه درمانی ضروری است. در نتیجه، درمانگران و مشاوران می توانند از روش راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی در کنار سایر روش های درمانی برای بهبود فراهیجان، واکنش پذیری هیجانی، کنترل خشم به ویژه در نوجوانان متعارض استفاده کنند.
کلید واژگان: راهبرد کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی, فراهیجان, راهبردهای مقابله ای, واکنش پذیری هیجانی, کنترل خشم, نوجوانان متعارض}PurposeThe aim of this study was to determine the effectiveness of stress reduction strategies based on awareness-based attention to culture, coping strategies, emotional responsiveness and anger control of conflicting adolescents aged 18-15 years.
MethodologyThis study was a quasi-experimental design with two experimental and control groups with pre-test, post-test and two-month follow-up period. The study population included conflicting adolescents aged 18-15 years in Isfahan during the summer and autumn of 1400. By randomly available sampling method, 40 conflicting adolescents were selected and replaced in two groups (20 experimental) and (20 control). The experimental group underwent a stress-based strategy based on knowledge-awareness for 10 9-minute sessions and the control group did not receive any training. Research instruments included Farahijan Mitmansgrober et al. (2009), Carver et al. (1989) Coping Skills Questionnaire, Nock et al. (2008), Spielberger Anger Control Questionnaire (1999) and Murray-Parent-Child Conflict Questionnaire. Strauss (1990). Data were analyzed by repeated measures analysis of variance in SPSS software version 23.
FindingsFindings showed that stress reduction strategy based on awareness of Farahijan (anger, shame, control of violence, suppression, compassion and interest), Awareness of emotional responsiveness (sensitivity, intensity and continuity of emotion) and anger control (external anger, incidence) Internal anger, external anger control and internal anger control) are effective in adolescents aged 18-15 years (P <0.01). The results also showed that stress reduction strategy based on awareness-based attention to the variables of coping style (problem-focused, emotion-focused, ineffective and ineffective) is not effective (P> 0.05).
ConclusionDue to the effect of stress reduction strategy based on awareness on Farahijan, emotional responsiveness, anger management planning is essential for the use of this treatment. As a result, therapists and counselors can use awareness-based stress reduction strategies along with other therapies to improve mood, emotional responsiveness, and anger management, especially in conflicting adolescents.
Keywords: Attention-Based Stress Reduction Strategy, excitement, Coping Strategies, Emotional Response, anger control, Conflicting Adolescents} -
هدف این پژوهش بررسی مدل خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان: نقش فراشناخت و فراهیجان با میانجیگری یادگیری خودراهبر بود. روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر ارومیه در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 27863 دانش آموز بودند. بر اساس فرمول کوکران تعداد 379 دانش آموز به عنوان نمونه با روش نمونه گیری خوشه ای با رعایت نسبت جنسیت، پایه تحصیلی و ناحیه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2002)، سیاهه فراشناخت اونیل و عابدی (1996)، پرسشنامه فراهیجان میتمانسگروبر و همکاران (2009) و مقیاس یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (2001) بودند. داده ها با روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از تحلیل مسیر در نرم افزار LISREL-8.8 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که فراشناخت و فراهیجان مثبت بر یادگیری خودراهبر و خودکارآمدی تحصیلی اثر مستقیم و مثبت، فراهیجان منفی بر یادگیری خودراهبر و خودکارآمدی تحصیلی اثر مستقیم و منفی و یادگیری خودراهبر بر خودکارآمدی تحصیلی اثر مستقیم و مثبت داشت. همچنین، فراشناخت و فراهیجان مثبت با میانجیگری یادگیری خودراهبر بر خودکارآمدی تحصیلی اثر غیرمستقیم و مثبت و فراهیجان منفی با میانجیگری یادگیری خودراهبر بر خودکارآمدی تحصیلی اثر غیرمستقیم و منفی داشت (05/0>P). بنابراین، برای بهبود خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان می توان برنامه هایی برای افزایش فراشناخت و فراهیجان مثبت و کاهش فراهیجان منفی طراحی و از طریق کارگاه های آموزشی اجرا کرد.
کلید واژگان: خودکارآمدی تحصیلی, فراشناخت, فراهیجان, یادگیری خودراهبر, دانش آموزان}IntroductionThis research aims to study the role of the metacognition and meta-emotion of students' academic self-efficacy with the mediation of self-directed learning.
MethodThe cross-sectional research method was correlational. The research population was all 27,863 secondary school students in Urmia city in the academic year of 2018-2019. Based on Cochran's formula, 379 students were selected as a sample by cluster sampling method, respecting gender ratio, educational level, and district. The research tools were McIlroy and Bunting's academic self-efficacy questionnaire (2002), O'Neill and Abedi's metacognition inventory (1996), Mitmansgruber et al.'s emotional questionnaire (2009), and Fisher et al.'s self-directed learning scale (2001). Data were analyzed by structural equation modeling using path analysis in LISREL-8.8 software.
ResultsThe findings showed that metacognition and positive meta-emotion have a direct and positive effect on self-directed learning and academic self-efficacy. Negative meta-emotion has a direct and negative effect on self-directed learning and academic self-efficacy. Self-directed learning has a direct and positive effect on academic self-efficacy. Also, metacognition and positive meta-emotion have an indirect and positive effect on academic self-efficacy through the mediation of self-directed learning. Negative meta-emotion through the mediation of self-directed learning had an indirect and negative effect on academic self-efficacy (P<0.05).
Discussion and ConclusionTherefore, to improve students' academic self-efficacy, programs can be designed and implemented through educational workshops to increase metacognition and positive meta-emotion and reduce negative meta-emotion
Keywords: Academic self-efficacy, Metacognition, Meta-emotion, Self-directed learning, Students} -
هدف این پژوهش تعیین نقش فراشناخت، فراحافظه و فراهیجان در پیش بینی یادگیری خودراهبر دانش آموزان بود. روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر ارومیه در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونه پژوهش 400 دانش آموز بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش سیاهه فراشناخت اونیل و عابدی (1996)، پرسشنامه فراحافظه ترویر و ریچ (2002)، پرسشنامه فراهیجان میتمانسگروبر و همکاران (2009) و مقیاس یادگیری خودراهبر فیشر و همکاران (2001) بودند. داده ها با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم افزار SPSS-19 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که فراشناخت، فراحافظه و فراهیجان مثبت با یادگیری خودراهبر رابطه مثبت و معنادار و فراهیجان منفی با یادگیری خودراهبر رابطه منفی و معنادار داشت. همچنین، متغیرهای فراشناخت، فراحافظه و فراهیجان به طورمعناداری توانستند 8/40 درصد از تغییرات یادگیری خودراهبر دانش آموزان را پیش بینی کنند و در این پیش بینی نقش فراحافظه بیشتر از سایر متغیرها بود (01/0>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برای بهبود یادگیری خودراهبر دانش آموزان می توان برنامه هایی برای افزایش فراشناخت، فراحافظه و فراهیجان مثبت و کاهش فراهیجان منفی طراحی و از طریق کارگاه های آموزشی آنها را اجرا کرد.کلید واژگان: فراشناخت, فراحافظه, فراهیجان, یادگیری خودراهبر}The aim of this research was determine the role of metacognition, metamemory and meta-emotion in predicting students' self-directed learning. The research method was cross-sectional from type of correlation. The research population was all high school students of Urmia city in the 2019-2020 academic years. The research sample was 400 students who were selected by multi-stage cluster sampling method. The research tools were the O'Neill & Abedi metacognition inventory (1996), Troyer & Rich metamemory questionnaire (2002), Mitmansgruber & et al meta-emotion questionnaire (2009) and Fisher & et al self-directed learning scale (2001). Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and multiple regression with enter model methods in SPSS-19 software. The findings showed that metacognition, metamemory and positive meta-emotion had a positive and significant relationship with self-directed learning and negative meta-emotion had a negative and significant relationship with self-directed learning. Also, the variables of metacognition, metamemory and meta-emotion significantly could predicted 40.8 percent of variance of students' self-directed learning and in this predicting the role of metamemory was higher than other variables (p < 0.01). According to the results of the present study, to improve students' self-directed learning, can be designed programs to increase metacognition, metamemory and positive meta-emotion and decrease negative meta-emotion and implement them through workshops.Keywords: Metacognition, Metamemory, meta-emotion, self-directed learning}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.