aco algorithm

هدف این مقاله بررسی کارایی الگوریتم دسته ذرات در تنظیم ضرایب هیزن ویلیامز لوله های شبکه توزیع آب می باشد. برای مقایسه، الگوریتم جامعه مورچگان انتخاب شده است. در مجموع با تلفیق الگوریتم بهینه ساز دسته ذرات و جامعه مورچگان با مدل شبیه ساز  EPANETدر محیط متلب پنج مدل الگوریتم دسته ذرات و سه مدل الگورتیم جامعه مورچگان ساخته شده است. برای صحت سنجی و ارزیابی اولیه مدل ها، از شبکه دوحلقه ای و برای بررسی تفضیلی آن ها از شبکه توزیع آب اهر استفاده شده است. مقایسه نتایج برای 20 اجرای متوالی مدل ها در شبکه دوحلقه ای نشان می دهد که از بین مدل های دسته ذرات، مدل SPSO با 11 مورد رسید به جواب واقعی بدترین و مدل HMPSO2 با 20 بار رسیدن به جواب واقعی بهترین عملکرد را دارد. همچنین از بین مدل های جامعه مورچگان، مدل ACO1 با یک بار رسیدن به جواب واقعی بدترین و مدل ACO3 با 20 بار رسیدن به جواب واقعی بهترین عملکرد را دارد با این تفاوت که فضای جستجوی مدل ACO3 بسیار کوچک تر از مدل ACO1 می باشد. مقایسه نتایج مدل HMPSO2 و ACO1 برای شبکه توزیع آب اهر نشان می دهد که هر دو مدل به خوبی توانسته اند ضرایب هیزن ویلیامز لوله های شبکه را تعیین کنند، با این تفاوت که HMPSO2 از نظر تعداد ارزیابی توابع هدف 5 برابر کم تر و از نظر زمان رسیدن به جواب بهینه 6 برابر سریع تر نسبت به ACO1 توانسته است جواب بهینه را پیدا کند و از عملکرد بهتری برخوردار است.