به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه

flow pattern

در نشریات گروه مکانیزاسیون کشاورزی
تکرار جستجوی کلیدواژه flow pattern در نشریات گروه کشاورزی
تکرار جستجوی کلیدواژه flow pattern در مقالات مجلات علمی
  • سعید گوهری، سیدعلی ایوب زاده، مسعود قدسیان، سیدعلی اکبر صالحی نیشابوری
    جریان عبوری از آبگیرها و تقاطع کانال ها کاملا آشفته و سه بعدی است. جریان رسوب در داخل کانال اصلی و شکل فرم بستر تحت تاثیر الگوی جریان در دهانه آبگیر است. در این تحقیق به طور همزمان از دو سازه آبشکن و صفحات مستغرق در جلوی آبگیر استفاده شده است. ورود رسوب به آبگیر و الگوی جریان در اطراف آن، با وجود صفحات مستغرق و آبشکن در ساحل مقابل آبگیر، مطالعه شده است. قسمت عمده جریان وارد شده به آبگیر از لایه های پایینی جریان در کانال اصلی تامین می-شود که دارای غلظت بیشتری از رسوبات است. صفحات با ایجاد جریان چرخشی و دور کردن رسوبات از دهانه آبگیر باعث کاهش حجم رسوبات ورودی به آبگیر می شود. ابعاد، تعداد، و آرایش صفحات بر اساس آنچه توصیه شده است در طراحی به کار گرفته شده است. به منظور هدایت جریان به سمت آبگیر و افزایش کارآیی صفحات، از آبشکن در ضلع مقابل آبگیر استفاده شده است. موقعیت سازه آبشکن، زاویه قرارگیری آن نسبت به جریان و طول آن در آزمایش های کنترل رسوب بهینه تشخیص داده شده است. الگوی جریان برای سه نسبت انحرافی 13، 18و 24 درصد بررسی شده است. طول آبشکن به کار رفته در الگوی جریان(LD/B) 25/0، فاصله آبشکن از مقابل آبگیر، (LI/b) 2، و زاویه آن با جریان در کانال اصلی 45 درجه بوده است. عمق جریان با عمق سنج نقطه ای و سرعت جریان با سرعت سنج صوتی برداشت شده است. پس از رسیدن بستر به تعادل دینامیکی، بستر کانال اصلی با روش های مناسب صلب شده است به طوری که امکان حرکت رسوبات پس از برقراری جریان وجود نداشته باشد. سرعت سه بعدی جریان در 5 نقطه از عمق اندازه گیری شده است. طول ناحیه جدایی جریان در داخل آبگیر با افزایش دبی انحرافی به آبگیر کاهش پیدا می کند. با نصب آبشکن در مقابل آبگیر، عرض خط جدایی جریان در کف کاهش و در سطح افزایش می یابد که با این عمل، ناحیه تحت تاثیر آبگیر در کف کاهش یافته و مقدار ورود رسوبات به آبگیر کاهش می یابد.
    کلید واژگان: آبشکن، آبگیر جانبی، الگوی جریان، صفحات مستغرق، کنترل رسوب
    S. Gohari, S. A. Ayyoubzadeh, M. Ghodsian, S. A. A. Salehi Neyshaboori
    Flow passing through lateral intakes and channel junctions is turbulent. Sediment flow and bed forms are affected by these flow patterns and vice versa. In this research, a laboratory study was carried out to explore a possible method for sediment control for a set of submerged vanes and a single spur dike simultaneously. Since a larger portion of the near-bed flow was diverted, the intake received a relatively large amount of bed load material; thus, appropriate and reliable methods were needed to minimize the amount of diverted sediment materials into the intake channel. The submerged vane creates a tip vortex and then the helical flow downstream reduces movement of bed sediment into the diversion. In this study, the optimum dimension, number and array of vanes were selected as determined by the regular design method. To guide flow into the diversion and increase vane performance, a single spur dike was utilized at the opposite side of the intake channel. The location, length and angle of the spur dike were optimized usingthe results of previous testing. The flow patterns for three diversion ratios (13%, 18%, and 24%) and a 25 cm spur dike positioned 80 cm from the intake at a 45° angle. The flow depth was measured using a point gauge and three dimensional velocities (u, v, w) at five levels above the bed as measured by ADV. After the sediment flow reached equilibrium, the channel bed was fixed. The length of separation at the intake channel was decreased by increasing the diversion ratio. By setting a spur dike opposite to the intake channel, the width of the separation line decreased at the channel bottom and increased at the surface, decreasing the amount of sediment ingestion in the intake channel.
    Keywords: Flow Pattern, Lateral Intake, Sediment Control, Spur Dike, Submerged Vanes
  • مهدی اسمعیلی ورکی، جواد فرهودی، محمدحسین امید
    تجربیات حاصل از عملکرد دهانه های آبگیر بند های انحرافی به منظور تامین مصارف مختلف نشان داده است که یکی از مسائل اصلی در طراحی دهانه های آبگیر، کاستن از رسوب ورودی به دهانه آبگیر و کانال آب بر پایاب آن است. بی تردید هرگونه اتخاذ تصمیم یا انتخاب روشی جهت کاستن از ورود رسوب به کانال پایین دست دهانه آبگیر، مستلزم شناخت رفتار الگوی جریان در حال انحراف به دهانه آبگیر و مکانیزم انتقال رسوب به آن است. با توجه به اینکه آبگیری با زاویه 90 درجه نامناسب ترین شرایط را از نظر میزان رسوب ورودی به دهانه آبگیر فراهم می سازد، در پژوهش حاضر، رفتار هیدرودینامیکی جریان و مکانیزم ورود رسوبات بستری به دهانه آبگیری با زاویه 90 درجه از بند انحرافی آبگیری به صورت آزمایشگاهی بررسی شد. برای این منظور اندازه گیری های متنوع هیدرودینامیکی و رسوبی تحت شرایط مختلف هیدرولیکی نظیر دبی رودخانه، دبی آبگیری، و دبی خروجی از دریچه مجرای تخلیه صورت گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که میزان دبی خروجی از دریچه مجرای تخلیه رسوب تاثیری قابل توجه بر نیمرخ های سرعت جریان در امتداد دهانه آبگیر و مکانیزم ورود رسوب به دهانه آبگیر دارد. در شرایطی که مجرای تخلیه رسوب کاملا بسته است، کلیه نیمرخ های سرعت یک نقطه عطف دارند و بسته به شدت آبگیری از عمقی ار نیمرخ سرعت، مقدار سرعت منفی می شود. همچنین مشاهدات نشان داد که رسوبات بر اثر گردابه های تورنادویی شکل به دهانه آبگیر وارد می شوند. این گردابه ها عموما در بازه انتهایی جبهه رسوب بستر رودخانه شکل می گیرند و در مقابل دهانه آبگیر به بلوغ رشد خود می رسند. آزمایش ها همچنین نشان داد که دوره تناوب و قدرت این گردابه ها تابعی از شدت آبگیری است. تجزیه و تحلیل ها نشان داد که با افزایش دبی آبگیری میزان رسوب ورودی به دهانه آبگیر افزایش می یابد و میزان رسوب ورودی به دهانه آبگیر در هر دبی آبگیری، با افزایش دبی مجرای تخلیه رسوب افزایش قابل توجهی دارد.
    کلید واژگان: آبگیر جانبی 90 درجه، الگوی جریان و رسوب ورودی به دهانه آبگیر، بند انحرافی
    M. Esmaeili-Varaki, J. Farhoudi, M. H. Omid
    The hydrodynamic behavior of approaching flow and the amount of sediment entry into right-angled lateral intakes in diversion dams were investigated using a laboratory channel by experimental measurement and observation. The velocity field upstream of the intake in the main channel and before it at the sluice gate was measured at different elevations of flow at different discharge rates of the river, intake and sluice gate. Velocity profiles were also measured from upstream to downstream for the intake and the amount of sediment entry into it. Analysis of the velocity data showed that discharge at the sluice gate strongly affected velocity profiles and the mechanism of sediment entry. All velocity profiles where the sluice was closed had an inflection point, where the flow direction changed, leading to a return velocity near the bed. The elevation of this point was a function of the intake discharge and approximately equal to the height of the entrance sill. Observation showed that sediment entered the intake in whirlpool vortices. The strength and frequency of the vortices depended on the intake and sluice gate discharges. Analysis of sedimentary data showed that the amount of sediment entering the intake increases with an increase in intake discharge. In addition, for any given intake discharge rate, an increase in the sluice gate discharge caused an increase in sediment entry into the intake.
    Keywords: Diversion Dam, Flow Pattern, Lateral Intake, Sediment Entry
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال