بررسی مقایسه ای ضریب اضافه مقاومت سازه های فولادی دارای مهاربند همگرا با استاندارد 2800 ایران

از راهکارهای طراحی مطلوب سازه ها استفاده از ضریب مقاومت افزون سازه می باشد. مقاومت ذخیره ای که بین تراز تسلیم کلی سازه و تراز اولین تسلیم وجود دارد به عنوان مقاومت افزون شناخته می شود. این ضریب در ترکیبات بارگذاری (علی الخصوص بارگذاری جانبی) وارد شده و باعث افزایش بارهای موجود و در نتیجه باعث طراحی بهینه سازه می گردد. اصولا استفاده از قابلیت باربری سازه پس از جاری شدن اولیه تا گسیخته شدن نهایی (که به این فاصله اصطلاحا مقاومت افزون گفته می شود) علت اصلی این امر می باشد. در این مقاله سعی بر آن است تا ضریب مقاومت افزون سیستم های قاب مهاربندی شده همگرا (هفتی، هشتی و ضربدری)، که استفاده از آنها به منظور مقاوم-سازی سازه ها در برابر زلزله در بسیاری از کشورها از جمله ایران بسیار متداول بوده، به کمک نرم افزار SAP2000ver14 با انجام یک آنالیز استاتیکی غیرخطی پیش رونده به دست آمده و با مقادیر آیین نامه ای این پارامتر مقایسه ای صورت گیرد. بیشتر بودن ضریب مقاومت افزون مدل های با مهاربند ضربدری نسبت به مدل های با مهاربند هفتی و هشتی و یکسان بودن تقریبی نتایج مدل های با مهاربند هفتی و هشتی، تعدادی از نتایج نهایی این مقاله می باشد.