تحلیل خشکسالی آبشناسی با کاربرد روش حد آستانه در ایستگاه های مهم استان کردستان

بارندگی های بسیار کم و متعاقبا دوره های کم آبی، می توانند اثرات قابل توجهی بر مسائل مدیریت آب شامل آلودگی رودها، مدیریت و طراحی آبگیر، آبیاری، طرحهای تولید نیرو، تامین آب آشامیدنی و... داشته باشند. خشکسالی به عنوان یکی از بلایای طبیعی با اثرات و پیامدهای ناخوشایند بوم شناسی، اجتماعی و اقتصادی است که رشد جمعیت و افزایش تقاضای آب اثرات آن را تشدید می کنند. خشکسالی آبشناسی، که بعد از خشکسالی های هواشناسی وکشاورزی به وقوع می پیوندد، به دو دسته ی خشکسالی جریان رود و خشکسالی آب زیر زمینی تقسیم می شود، که از نظر زمانی، خشکسالی جریان رود پیش از خشکسالی آب زیرزمینی رخ می دهد. در این تحقیق با استخراج منحنی تداوم جریان از گروه زمانی داده های روزانه ی ایستگاه های مهم آبسنجی استان کردستان، دوره های خشکسالی آبشناسی جریان رود با کاربرد روش حد آستانه (روش تقاطع) استخراج و نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در روش حد آستانه بده ی Q شامل بدهی است که درصد داده ها از آن بیشتر می باشد. جهت حذف خشکسالی های کوچک و ادغام خشکسالی های وابسته از روش معیار داخلی (IC) استفاده گردید. در تحلیل آماری، بهترین توزیعها بر گروه های حداکثر سالانه (شامل حجم کمبود و تداوم خشکی) مشخص شد. نتایج نشان دادند که میانگین حجم کمبود و تداوم خشکسالی در منطقه ی مورد تحقیق، به ترتیب برابر با 7/17 میلیون متر مکعب و76 روز می باشد. بهترین توزیعهای آماری برای گروه های زمانی حجم کمبود توزیعهای جانسون و پیرسون و برای گروه های زمانی تداوم توزیعهای جانسون و نمایی بودند. بر اساس توزیعهای فوق میانگین دوره ی بازگشت خشکسالی های آبشناسی در این منطقه 4 سال محاسبه گردید.