بررسی میانجی های درمانی و اثربخشی درمان پذیرش و تعهد در کاهش علائم اختلال اضطراب فراگیر

پژوهش حاضر با هدف بررسی میانجی های درمانی و اثربخشی درمان پذیرش وتعهد و ارائه ی راه حل هایی به منظور بهینه سازی شیوه های درمانی اختلال اضطراب فراگیر، انجام شد. نمونه ی پژوهش شامل پنج نفر بود که از نظر سن، جنس، سابقه ی ابتلا به بیماری و همبودی با افسردگی، متفاوت بودند و با استفاده از روش «نمونه گیری هدفمند»، از بین 36 نفر عضو جامعه (شامل مراجعان 25 تا 60 سال مراکز مشاوره و بهداشتی و درمانی شهر سنندج در تیر و مرداد ماه 1389) انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بود از: SCID-I، پرسشنامه ی بالینی چندمحوری میلون، پرسشنامه ی پذیرش، پرسشنامه ی زندگی مبتنی بر ارزش و پرسشنامه ی اختلال اضطراب فراگیر، نتایج پژوهش نشان داد که درمان موثر است و متغیرهای پذیرش و زندگی مبتنی بر ارزش به عنوان میانجی درمانی عمل می کنند. مدل میانجی های درمانی نیز بر اساس روند تغییر متغیرهای پژوهش ترسیم گردید.