شناسایی عوامل موثر بر غیرفعال شدن تعاونی های کشاورزی با استفاده از تحلیل دلفی(مطالعه موردی: شهرستان خدابنده)

شرکت های تعاونی کشاورزی در شهرستان خدابنده در طی دهه ی 1370 و 1380 توسعه چشمگیری داشته است. بطوری که تا سال 1388، حدود 340 شرکت تعاونی کشاورزی در این شهرستان تاسیس شده است. با وجود این، افزایش10 درصدی تعاونی کشاورزی غیرفعال شهرستان (34 شرکت تعاونی) در سال های اخیر، نشان می دهد که این بخش اقتصادی در زمینه فعالیت های کشاورزی با مشکلات ساختاری- کارکردی مواجه می باشد. مقاله ی حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، به مطالعه علل افزایش تعاونی های کشاورزی غیرفعال پرداخته است. در این زمینه، داده های مورد نیاز از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای جمع آوری شده است. جامعه آماری تحقیق شامل 34 شرکت تعاونی کشاورزی غیرفعال با 263 نفر عضو می باشد. از این تعداد، 93 نفر بصورت نمونه گیری اتفاقی برای پرسشنامه اول و دوم و از بین93 نفر نیز، 52 نفر بصورت نمونه گیری کارشناسی برای پرسشنامه سوم و چهارم به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. همچنین، برای تبیین داده های گردآوری شده، از روش تحلیل دلفی بهره گرفته شده است. در این روش برای ایجاد توافق عمومی بین اعضاء در مورد موضوع مورد نظر، اقدام به توزیع پرسشنامه در دوره های متوالی به همراه بازخوران کنترل شده آنها می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که مشکلات درونی شرکت تعاونی از قبیل، ضعف مدیریتی، مهارت، اختلاف سلیقه، انتظارات نابجا از تعاون و برخی کمبودهای خدمات زیربنایی و مشکلات برنامه ریزی و سیاستگذاری از سوی سازمان های دولتی، از علل اصلی رکود فعالیت شرکتهای تعاونی و در نتیجه غیرفعال شدن آنها می باشد. دراین زمینه، اعطای تسهیلات اشتغال زایی به تعاونی های غیر فعال، بهبود زیرساختهای بخش کشاورزی در روستاها، تامین اعتبارات و خرده اعتبارات این تعاونی ها و توسعه آموزش تخصصی و عمومی برای تعاونی ها در احیاء تعاونی های غیرفعال مفید خواهد بود.