بازسازی سیلاب های قدیمی رودخانه سه هزار با استفاده از دندروژئومورفولوژی

دندروژئومورفولوژی یا ژئومورفولوژی درختی از تغییرات به وجود آمده در ساختار و حلقه-های رشد درختان برای بازسازی زمان و نحوه عملکرد فرایندهای ژئومورفیک استفاده می-کند. در این مقاله با استناد به داده های دندوژئومورفولوژی به بازسازی وقایع سیلابی یک قرن اخیر در بخشی از بستر رودخانه سه هزار تنکابن پرداخته ایم. برای نیل به اهداف مقاله پس از بررسی اولیه میدانی منطقه و تعیین محدوده مطالعاتی، نقشه ژئومورفولوژی بستر تهیه و طی عملیات میدانی تفصیلی نمونه برداری های لازم از تنه و ریشه درختان انتخابی در قالب مقاطع عرضی و گوه ها صورت گرفت. بر اساس نوع تغییرات و واکنش چوب تنه و ریشه درختان به فرایند سیلاب، زمان وقوع سیلاب های بزرگ مشخص و دبی آنها در مقایسه با دبی سیلاب بزرگ تابستان 1390به طور تقریبی براورد گردید. همچنین از رسوبات سیلابی آب راکدی که به طور تصادفی در دو محل از بازه مورد مطالعه طی عملیات میدانی کشف شد جهت تکمیل و تإیید داده های دندروژئومورفولوژی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد علاوه بر سیلاب هایی که از سال 1382به بعد در ایستگاه هیدرومتری منطقه ثبت گردیده تعداد 5 سیلاب بزرگ تشخیص داده شد که مربوط به قبل از تاریخ تاسیس ایستگاه یعنی یکصد سال گذشته بوده است. در دوره مطالعه هر چه به زمان حاضر نزدیک تر می شویم، فاصله تکرار سیلاب ها کوتاه تر شده و اثر آنها بر ژئومورفولوژی و اکولوژی منطقه شدیدتر شده است.