آمریکا و رویکرد تلفیقی به امنیت بعد از حادثه 11 سپتامبر (مطالعه موردی: رویکرد نوین امنیتی ایالات متحده آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران)

با ورود به هزاره سوم شاهد دگردیسی در مفاهیم سیاسی، از جمله مفهوم امنیت ملی هستیم. تا پایان دوره جنگ سرد، رویکرد تقلیل گرایانه رئالیستی، دیدگاه غالب تعریف کننده امنیت ملی در دستگاه سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا بود، اما با آغاز قرن بیست و یکم و به خصوص بعد از حوادث 11 سپتامبر، امنیت تلفیقی عمومیت بیشتری یافت و دلیل آن نیز تغییر در عامل، موضوع و حوزه تهدید بود. با تحول در ماهیت تهدیدات امنیتی، ایالات متحده آمریکا از روش های جدیدی برای مقابله با این نوع تهدیدات استفاده می کند، هم سو با این مساله به نظر می رسد خط مشی آمریکا نسبت به جمهوری اسلامی ایران به ویژه در سال های اخیر، تلفیقی از راهبرد نرم افزارانه توام با تهدید سخت افزارانه بوده است. بنابراین، مقاله حاضر در پی پاسخ به این پرسش هاست که آیا در مفهوم و ماهیت راهبرد های امنیتی آمریکا در هزاره سوم تغییری ایجاد شده است؟ در صورت پاسخ مثبت، آمریکا بر چه اساس وکدام خط مشی درصدد تهدید علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است؟ هدف ایالات متحده از این اقدامات چیست؟ و در این راه از چه روشی هایی برای اعمال منویات خود بهره می جوید؟ فرضیه این است که با توجه به تغییرات حادث شده در مفهوم امنیت بعد از یازده سپتامبر، شاهد گذار از چارچوب فکری تک بعدی رئالیستی (سخت افزاری) امنیت به (سخت افزاری + نرم افزاری) یا چارچوب فکری وسیع تر امنیت هستیم و فرضیه مطالعه موردی این است که در انتخابات دهم و حوادث بعد از آن ترکیبی از براندازی نرم و سخت از طرف آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران به کار گرفته شده است.