جایگاه شعر و شاعری در اندیشه ادبی مصطفی صادق رافعی

مصطفی صادق رافعی بیشتر به عنوان اندیشمند و نویسنده ای بزرگ در نوشتن مقالات با موضوعات اسلامی- اجتماعی شناخته شده است. او افزون بر این، در نقد ادبی نیز دستی توانا دارد. بسیاری از پژوهشگران، نقد نویسی رافعی را نقدی لغوی و در سطح واژگان دانسته اند، حال آن که وی پیرامون مفهوم «ادبیات»، «شعر» و «شاعر»، دیدگاه هایی دارد که فراتر از پرداختن به نقش «واژگان» در یک اثر ادبی است. اما این دیدگاه ها که نشان از گستره نگاه او به موضوعات ادبی دارد؛ تا چه اندازه تازه و نوآورانه است؟ در این مقاله، دیدگاه های او پیرامون جایگاه شعر و شاعری از لابلای نظرات بعضا دو پهلو و مبهم وی بیرون آورده و مورد بررسی قرار گرفته شده است تا از این رهگذر، میزان تازگی و استواری و دگرگونی های آن بر خوانندگان روشن گردد.
نتیجه این بررسی نشان می دهد که، با توجه به زمان و دوران زیست رافعی و محدودیت های آن برهه از جنبه تولید نظریات ادبی جدید، وی را می توان یکی از پیشگامان راه نو در ادب عربی به شمار آورد