ترانسفورماسیون برنج (.Oryza sativa L) با ژن های گزینشگر هایگرومایسین (hpt) و گزارشگر بتاگلوکورونیداز (gus) به روش In planta

گیاهان تراریخته اغلب به وسیله روش هایی بر پایه کشت بافت تولید می شوند که روش های پیچیده ای بوده و نیاز به آماده سازی و انتخاب دقیق ریزنمونه، انتخاب بافت های تراریخت شده و باززایی گیاهان تراریخته در شرایط in vitro را دارند. در این آزمایش، گیاهان تراریخته در شرایط غیر استریل تولید شدند. بدین منظور بذور دو رقم برنج بومی تیپ ایندیکا خیسانده شدند تا جنین فعال و شروع به رشد کند. سپس منطقه جنینی با حداقل آسیب به جنین زخم زنی و با دو سویه اگروباکتریوم تومه فاشیینس (Agrobacterium tumefaciens) حامل ناقل pCAMBIA1105. 1R تلقیح شدند. القاء ژن های vir در محیط کشت خاصی که بدین منظور طراحی شده است انجام شد. بذور بعدا جوانه زده و در تحت شرایط غیر استریل رشد کردند. تایید الحاق ژن انتقالی به درون ژنوم گیاهان تراریخته نسل T0 و T1 با استفاده از روش PCR شامل دو ژن در داخل منطقه T-DNA، مقاومت بافت برگی به آنتی بیوتیک هایگرومایسین و آزمون بافت شیمیایی GUS انجام شد. بیشترین کارایی ترانسفورماسیون در نسل T0 مربوط به تیمار زخم زنی به وسیله خراش با اسکالپل آغشته به اگروباکتریوم به میزان 11/72 درصد در رقم هاشمی 9/75 درصد بوده است. کارایی ترانسفورماسیون در رقم هاشمی در شرایط سوزن زنی همراه با خلاء نیز به طور معنی داری از تلقیح تحت شرایط غیرخلاء بیشتر بوده است. به منظور بررسی پایداری ژن تراریخته گیاهان نسل T1 به طریق مشابه نسل T0 آنالیز مولکولی شده و نتایج نشان داد که همچنان 19 درصد گیاهان نسل T1 تراریخت بوده اند.