ارزیابی تحمل به تنش خشکی در برخی از ژنوتیپ های گندم نان

به منظور ارزیابی برخی از ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی در گندم نان، 14 ژنوتیپ مختلف در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط عدم تنش و تنش خشکی، در سال زراعی 90-1389 مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تعیین میزان تحمل این ژنوتیپ ها بر مبنای عملکرد دانه در شرایط عدم تنش و عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی، از شاخص های مقاومت به خشکی یعنی شاخص تحمل، شاخص متوسط تولید، شاخص حساسیت به خشکی، شاخص میانگین هندسی تولید، شاخص تحمل به تنش، شاخص میانگین هارمونیک و شاخص پایداری عملکرد استفاده شد. نمودار بای پلات حاصل از دو مولفه اصلی اول نشان داد که ژنوتیپ های شماره 13، 3 و 8 در مجاورت بردارهای مربوط به شاخص های، شاخص میانگین هارمونیک، شاخص میانگین هندسی تولید، شاخص متوسط تولید و شاخص تحمل به تنش قرار گرفته اند. با توجه به شاخص های تحمل خشکی ژنوتیپ های 13، 3 و 8 نظر به دارا بودن بیش ترین میزان عملکرد در هر دو شرایط محیطی و داشتن STI بالا به عنوان ژنوتیپ های متحمل پیشنهاد می شوند. بر اساس نتایج تجزیه خوشه ایژنوتیپ های مذکور در گروه اول قرار گرفتند.