مروری بر گیاه دارویی شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.)

شیرین بیان با نام علمی. glabra L Glycyrrhiza یکی از مهم ترین گیاهان دارویی بومی ایران است که به میزان قابل توجهی از آن سالیانه صادر می شود. ماده اصلی این گونه، ترکیب ساپونین تری ترپنوئیدی به نام اسید گلیسیریزیک یا گلیسیریزین با شیرینی 30 تا 50 برابر ساکارز است که در صنایع دارویی، غذایی و دخانیات کاربرد دارد. این گیاه کاربردهای درمانی مختلفی داشته و از ریشه شیرین بیان، در طب سنتی به طور عمده برای درمان زخم معده استفاده می شود. همچنین در مطالعات بالینی و تجربی مواردی نظیر اثرات درمانی در بیماری هپاتیت C، بیماری های پوستی و ریوی، نارسایی کبدی و قلب و خواص ضد التهاب، ضد ویروس، ضد میکروب، آنتی اکسیدان و ضد سرطان و همچنین تقویت سیستم ایمنی برای این گیاه اثبات شده است. بنابراین برنامه ریزی اصولی جهت توسعه فعالیت ها و حفاظت، احیا و بهره برداری از این گیاه در عرصه های طبیعی نیازمند بررسی دقیق وضعیت موجود، شناخت پتانسیل های موجود در عرصه های زراعی و منابع طبیعی به عنوان خاستگاه اصلی گونه های بومی کشور و شناخت صحیح از محدودیت ها و چالش ها همگام با توسعه علمی فرآوری و مصرف آن می باشد. این مطالعه نیز در راستای شناخت پتانسیل های دارویی، فیتوشیمیایی، اقتصادی و... گیاه شیرین بیان صورت گرفته است.