معرفی محورهای راهبردی مدیریت پایایی شبکه سراسری برق کشور از دیدگاه مدیریت بحران ناشی از جنگ

هر شبکه به هم پیوسته برق دارای نقطه و یا نقاط ضعف خاصی است که در حکم چشم برای اسفندیار روئین تن می باشند. در صورتی که این نقاط به گونه ای مورد تهاجم دشمن آگاه قرار گیرند و کارکرد خویش را از دست بدهند، فروپاشی بخشی از شبکه و یا کل آن را می توان انتظار داشت. در صورت بروز بی برقی گسترده در سطح کشور، تمامی زیرساخت های متاثر از فرازیرساخت انرژی الکتریکی دچار بحران فزاینده در تداوم فعالیت های ضروری خود خواهند شد؛ چرا که با گذشت زمان از شروع بحران بی برقی، توانایی خودنگهداری زیرسیستم های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کاهش قهقرایی خواهند داشت. در این مقاله با استفاده از روش تحلیل محتوایی، جنگ های نیروهای ناتو علیه کشور یوگسلاوی سابق (1999 م.) و نیروهای آمریکا و متحدانش علیه کشور عراق (جنگ دوم خلیج فارس 2003 م.) با محوریت اهداف، راهبردها و اقدامات مهاجمین علیه شبکه های برق، مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس این مطالعات و همچنین مدنظر قرار دادن وضعیت موجود شبکه برق کشورمان از نظر ساختار فنی و همچنین نظام مدیریت پایایی آن، اقدام به استخراج محورهایی راهبردی در زمینه اداره پایایی شبکه بر اساس الزامات پدافند غیرعامل شده است. این امر با استفاده از روش مقایسه ای بین مولفه های همتراز استراتژی بازدارندگی و رسالت مدیریت پایایی به انجام رسیده است. محورهای مزبور مبتنی بر لزوم رتبه بندی اهمیتی اجزای شبکه سراسری و ارائه شاخص های شناسایی گلوگاه های آن به منظور تدبیر راهکار در جهت تحمل ضربه اول و همچنین لزوم تدوین برنامه بازوصل شبکه سراسری به عنوان دستورالعمل انجام پاسخ دوم غیرعامل به دشمن می باشد.