انتخاب طرح مناسب سامانه ی نگهداری اولیه ی تونل متروی کرج بر مبنای نتایج ابزار دقیق و الگوریتم تحلیل برگشتی

طراحی و احداث سازه های زیرزمینی در بیش تر موارد با آگاهی تقریبی از پارامترهای ژئومکانیکی محیط دربرگیرنده انجام می شود. با توجه به دشواری برآورد پارامترهای زمین، رفتارنگاری و بکارگیری تحلیل برگشتی روشی سودمند است. هدف از تحلیل برگشتی اصلاح برآوردهای اولیه از پارامترهای ژئومکانیکی زمین است. در این پژوهش پارامترهای ژئومکانیکی خاک توسط تحلیل برگشتی به روش تک متغیره ی متناوب و بر پایه ی داده های ابزار دقیق برای تونل خط 2 متروی کرج برآورد شده است. داده های آزمایشگاهی، به عنوان پارامترهای ژئومکانیکی معادل در مدل سازی با نرم افزارTunnel PLAXIS 3D استفاده شده بودند؛ در حالی که مقادیر محاسبه شده در تحلیل برگشتی با مقادیر آزمایشگاه مکانیک خاک متفاوت است. بنابراین با استفاده از میانگین پارامترهای حاصل از تحلیل برگشتی، مدل ها کالیبره شده و پایداری سه بعدی و سامانه ی نگهداری اولیه ارزیابی شده است. انتخاب طرح مناسب سامانه ی نگهداری موقت، به سبب طراحی و اعمال دو نوع سامانه ی نگهداری اولیه برای پایدارسازی قسمت های فوقانی تونل از نتایج تحلیل ها است. سامانه ی نگهداری موقت بر مبنای داده های آزمایشگاهی با 35 سانتی متر ضخامت شاتکریت محافظه کارانه بوده است؛ اما سامانه ی نگهداری بر مبنای داده های حاصل از تحلیل برگشتی نشان می دهد، ضخامت 25 تا 30 سانتی متری شاتکریت کافی است.