مطالعه رفتار غذایی ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum) نسبت به مواد چشایی محرک

هدف از مطالعه حاضر بررسی رفتار غذایی ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum) نسبت به غلظت های مختلف مواد چشایی محرک می باشد. 20 ماهی با میانگین وزن 5/0± 5/1 گرم در آکواریوم هایی با حجم 5 لیتر قرار داده شدند. بعد از سازگاری با شرایط آزمایشگاه پاسخ های رفتاری برای غلظت های مختلف مواد چشایی (اسیدسیتریک، کلسیم کلراید، سدیم کلراید و ساکارز)، گرانول شاهد و عصاره شیرونومید (175 گرم در لیتر) آزمایش شد. طی مدت 1 دقیقه تعدادی گرانول حاوی هر یک از مواد فوق به ماهی معرفی و در این مدت حرکات و رفتار ماهی توسط دوربین ثبت و ضبط شد و با توجه به نحوه رفتار ماهی نسبت به هر کدام از این گرانول ها، ترجیح چشایی برای این ماهی تعیین شد. اسیدسیتریک در هیچ یک از غلظت ها دافع نبود، غلظت 026/0 مولار آن با درصد مصرف 1/7± 49/48 و شاخص مطلوبیت 9±87/59 بیشترین جذابیت را داشت. درصد مصرف و شاخص مطلوبیت غلظت های به کار برده شده سدیم کلراید با شاهد اختلاف معنی دار ایجاد نکرد (05/0P>). ساکارز در غلظت های مشابه با سدیم کلراید و کلسیم کلراید دارای درصد مصرف و شاخص مطبوعیت بالاتری بود. تعداد گرفتن گرانول ها در غلظت پایه (10 درصد) کلسیم کلراید، سدیم کلراید و ساکارز که دافع بودند، با شاهد دارای اختلاف معنی دار بود (05/0P<). همبستگی مثبت و معنی-داری بین جذابیت گرانول ها با مدت نگه داری در دهان یافت شد. اما بین تعداد گرفتن گرانول ها و جذابیت آن ها همبستگی مشاهده نشد. یافته های این پژوهش می-تواند در تغذیه و تهیه ی جیره مناسب و متناسب با ترجیح چشایی ماهی سفید به کار گرفته شود.