حادثه و فاجعه: بررسی تحول خطرات و جبران آنها

امنیت اجتماعی، مرهون قواعد مسوولیتی است که تکالیف حقوقی را تعیین و سرپیچی از آن ها را معاقب میکند. دیر زمانی، مسوولیت مدنی با جبران خسارات ناروایی که به دیگران وارد میآمد، پاسخی به نیاز امنیت بود و خطراتی که در گستره ی مسوولیت مدنی میگنجید به حوادث روزمره و محتمل محدود میشد که منتسب به اشخاص حقیقی یا حقوقی باشد. معهذا امروزه، تحول خطرات و گستر ه ی عظیم آنها، شمول واژگان حادثه و مسوولیت مدنی را در این عرصه ناتک /ککحوان نشان می دهند. مدیریت خطرات، ضرورت تقسیم بندی جدید و مقابل ه ی با آنها را ایجاب می نماید که تفکیک خطر به حادثه و فاجعه در این راستاست. مطالعه ی مفهوم فاجعه و دگ رگونی نگرش تاریخی و اجتماعی به آن، موضوع مقاله ی حاضر است که به شیوه ای تطبیقی و با بهره گیری از تجربیات و منابع خارجی صورت می گیرد و همزمان با ارایه ی نمونه های موردی، نظری به برخی راهکارهای جبران فجایع در سایر کشورها نیز دارد. نتیجه تحقیق نشان میدهد که تمایز حوادث از فجایع می تواند با توجه به ظرفیت ها و ضرورت های اجتماعی و اقتصادی و نهادهای حمایتی و بیمه ای حاکم، به جبران موثر خطرات بزرگ اجتماعی که در کمین جامعه هستند، منجر شود و در تامین امنیت فردی و اجتماعی و تقسیم عادلانه ی خطرات اثرگذار باشد.