تقابل ف نآوری های بومی و غیربومی در تغییر شکل کوچ و تاثیر آن بر دستبافته های گلیمی عشایر شاهسون مغان

ورود تکنولوژی و فنآوری های جدید به جوامع مختلف، یکی از عوامل اصلی در تحول آثار هنری به ویژه هنرهای کاربردی آنان محسوب میشود. تاریخ معاصر فرش ایران نیز نشان میدهد؛ اینگونه تاثیرات در تحول فرشهای عشایری نمود چشمگیری داشته است. فرهنگ و اندیشه عشایر بیش از هر مورد دیگری در دستبافته هایشان نهفته است. آشنایی با این ذخایر سنتی و بررسی دستآوردهای فنی و بصری آن ها به عنوان یک ضرورت میتواند در ارتقاء آثار بومی و نیز پرداختن به بنیاد علمی آن ها در توسعه فنآوری های ملی، نقشی اساسی بر عهده داشته باشد. این پرسش که: بررسی دستاوردهای تکنولوژی در زمینه کوچ عشایر از چه جنبه هایی برای تولیدات آن ها میتواند مفید یا مضر واقع شود؟ مسالهایست که نویسنده این مقاله را بر آن داشت تا وجوهی از هنر و صنعت گلیم شاهسون مغان را مورد مطالعه قرار دهد که فنآوری های جدید سهمی جدی در تحولات آن ها بر عهده داشته اند. مقاله حاضر از نوع مطالعات کیفی میباشد. نگارنده در این روش برای افزایش تعمیم پذیری نتایج، علاوه بر یافته های میدانی و آزمایشگاهی به استنباط و تطبیق های تصویری نیز تکیه دارد. تحلیلهای تصویری بر اساس 19 نمونه شاخص صورت پذیرفته که نشان میدهد؛ ورود تکنولوژی به کوچ عشایر، فنآوری های بومی را دستخوش تحولات ساختاری نمود. متن پیش رو چگونگی این تغییرات را در گلیمهای شاهسونی مغان مورد ارزیابی قرار میدهد.