نقش ادراک والدینی و انگیزش تحصیلی در گرایش به تفکرانتقادی دانشجویان

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ی ادراک والدینی و انگیزش تحصیلی با گرایش به تفکر انتقادی براساس یک مدل علی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 90-1389 است. بدین منظور نمونه ای به حجم 359 دانشجو انتخاب شد. پرسش نامه های مورد استفاده برای جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه ی گرایش به تفکر انتقادی کالیفرنیا،ادراک والدینی و پرسش نامه ی ترجیح کاری بود. برای تحلیل داده ها و به منظور بررسی رابطه بین متغیر ها از ضریب همبستگی پیرسونو الگوی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که مولفه های ادراک والدینی، انگیزش وگرایش به تفکرانتقادی دوبه دو با یکدیگرهمبستگی دارند. علاوه براین اجرای الگوی معادلات ساختاری نشان داد که الگوی پیشنهادی با داده ها برازش دارند و گرایش به تفکرانتقادی از طریق انگیزش درونی وادراک والدینی قابل پیش بینی است. به عبارت دیگر، ادراک والدینی مستقیما و از طریق انگیزش تحصیلی با گرایش به تفکر انتقادی رابطه دارد.