تحلیل کلان دانشگاه کارآفرین در چهارچوب الگوی سه شاخگی و بررسی عوامل موفقیت این دانشگاه

یکی از ارکان نظم نوینی که در جهان در حال شکل گیری است، بناکردن آن بر دانش جدید و نوآوری مبتنی بر دانش است. در این نظم، ایجاد دانش جدید و بهره برداری مطلوب از آن شرط حیات و توسعه سامانه های اقتصادی و اجتماعی است. بنابراین عصر حاضر شاهد تحولات عظیمی در نظام های دانشگاهی به منظور تاثیرگذاری و همسویی توام هرچه فزون تر در ارتباط با فرایندهای توسعه و پیشرفت بومی، منطقه ای و بین المللی است. تحقق این خواسته از طریق تحول و تبدیل دانشگاه سنتی که وظیفه خود را تحقیق و تدریس میدانست به دانشگاه کارآفرین امکانپذیر است. هدف این نوع دانشگاه، پیاده سازی فرایند خلق ایده دانش بنیان و حمایت آن تا تبدیل به محصول و خدمت نهایی، یعنی کارآفرینی دانش بنیان است، این دانشگاه بر اساس کارکرد استادان، دانشجویان و کارکنان دانش بنیان فرایندهای متفاوتی با دانشگاه های سنتی دارد که مستلزم ایجاد سازوکارهای جدیدی است که موفقیت در تحقق هدف را تضمین کند. رسالت این تحقیق ارائه الگویی است که دانشگاه کارآفرین را بر اساس سه رکن کلیدی ساختار، زمینه و محتوا به منظور تسهیل و تحقق کارآفرینی دانش بنیان محقق سازد.