ارتباط دریافت های غذایی، اضافه وزن، مشخصات دموگرافیک و عوامل مربوط به همسر با رضایت از وزن در زنان بزرگسال شهرستان نوشهر

رضایت از وزن اثرات متفاوت تغذیه ای دارد و ممکن است منجر به اضافه وزن یا چاقی و یا اختلالات و رفتارهای نادرست غذایی گردد. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت رضایت از وزن و ارتباط آن با دریافت های غذایی، اضافه وزن و چاقی، عوامل دموگرافیک و عوامل مربوط به همسر در زنان بزرگسال می باشد.
نوع مطالعه مقطعی توصیفی – تحلیلی است که در شهرستان نوشهر انجام شده است. با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 450 زن 55-20 سال انتخاب شدند. جمع آوری داده ها برای هر فرد از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه 24 ساعت یادآمد خوراک و فعالیت بدنی انجام شد. اندازه گیری های وزن، قد و دور کمر نیز انجام شد. رضایت از وزن از طریق پرسش تعیین شد. رگرسیون لجستیک چند متغیره برای تعیین عوامل مرتبط با رضایت از وزن مورد استفاده قرار گرفت.
رضایت از وزن در زنان 4/62 درصد بود. حدود 70% زنان مبتلا به اضافه وزن یا چاقی بودند. نتایج تجزیه و تحلیل چند متغیره با کنترل متغیرهای مخدوش کننده نشان داد که در زنان جوانتر (06/4-03/1CI %95، 05/2 =(OR، فاقد بیماری (13/11-26/1CI %95، 74/3 = (OR و دارای دریافت بیشتر کافئین روزانه (010/1-001/1CI %95، 005/1 =(OR نسبت شانس نارضایتی از وزن بالاتر بود. همچنین، کمترین نسبت شانس نارضایتی از وزن در زنان کم وزن/طبیعی (28/0-02/0CI %95، 08/0 =(OR در مقایسه با افراد مبتلا به اضافه وزن و چاق یافت شد. علاوه بر آن نسبت شانس نارضایتی از وزن در زنانی که تصور می کردند همسرانشان از وزن آنان ناراضی هستند (99/7-40/1CI 95%، 35/3 =(OR و زنانی که همسران آنها واقعا از وزن آنان ناراضی بودند (23/5-28/1CI 95%، 59/2 =(OR به طور معنی داری بیشتر بود.
رضایت از وزن با سن، وضعیت بیماری، دریافت کافئین روزانه، BMI، و عوامل مربوط به همسر ارتباط دارد. این نتایج نشان می دهد که در برنامه ریزی جهت مداخلات کاهش وزن و اصلاح نگرش زنان در خصوص وزن باید به عوامل مربوط به همسر نیز توجه شود.