تحلیل رفاهی سیاست خودکفایی گندم و اثرات آن بر بازارجو با استفاده از تئوری بازی

مداخلات مستمر دولت در بازار گندم بویژه در دهه 1980 و سال های آغازین دهه 1990 زمینه مناسبی برای رشد تولید این محصول برای نیل به هدف خودکفایی و رهایی از واردات، ایجاد نمود. این مطالعه با هدف پی گیری آثار رفاهی این سیاست ها در بین گروه های ذینفع (تولید کنندگان، مصرف کنندگان و دولت) و نیز تغییرات رفاه در بازار محصول جو انجام گرفته است. بعد از تخمین تابع ترجیحات سیاستی برای هر یک از بازار های مورد نظر و با در نظر گرفتن وزن های رفاهی، ارتباط رفاهی بین بازار ها در چارچوب تئوری بازی مورد تحلیل قرار گرفت. بدین منظور سناریو های مختلفی مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج نشان داد که اعمال سیاست ها در بازار گندم موجب انتقال رفاه از تولیدکنندگان به مصرف کنندگان و دولت گردیده است. هم چنین علی رغم مثبت بودن مازاد رفاهی تولیدکنندگان و مصرف کنندگان در بازار گندم هزینه های بالای دولت موجب منفی شدن رفاه کل بازار گردید، این در حالی است که در مجموع بازار جو از مازاد رفاهی بالاتری برخوردار بوده. در نهایت تعادل تنش بین دو بازار گندم و جو به عنوان استراتژی بهینه سازی توام رفاه دو بازار در سناریو 15 درصد کاهش سطح زیر کشت گندم و 20 درصد کاهش هزینه های تولید جو حاصل گردید.