عوامل تنش در روابط ایلخانان با اردوی زرین

پس از حمله مجدد مغولان به رهبری هولاکوخان به غرب و تاسیس حکومت ایلخانی، مناسبات خارجی ایران وارد مرحله تازه ای شد و روابط مستقیم ایران با شرق و غرب توسعه چشمگیری یافت که تا آن زمان بی سابقه بود. در این میان روابط ایلخانان با اردوی زرین که دارای مرزهای مشترک وسیعی در شرق و غرب دریای خزر بودند، بیشتر بر پایه تقابل و دشمنی و نه دوستی و تعامل قرار داشت. روابط خصمانه دو حکومت که هر کدام شاخه ای از نوادگان چنگیزخان بودند، از زمان تاسیس حکومت ایلخانی تا پایان آن با فراز و نشیب هایی ادامه داشت. مقاله حاضر که به بررسی ریشه های این تقابل اختصاص دارد، نشان می دهد این تنش و درگیری ها معلول عوامل متعددی بود؛ از مهمترین آنها می توان به نامشخص بودن مرزها و توسعه طلبی دو طرف، اختلاف بر سر حاکمیت مناطقی نظیر قفقاز و آذربایجان، عوامل اقتصادی و بازرگانی، اختلافات مذهبی، تلاش دولت های رقیب مانند ممالیک مصر در دامن زدن به این اختلافات و بدرفتاری با اتباع کشور رقیب توسط دو طرف اشاره کرد.