آیا گفتارنشانه دار می تواند مهارت آگاهی هجایی کودکان کم توان ذهنی را افزایش دهد؟

آگاهی هجایی یکی از ارکان اصلی یادگیری خواندن محسوب می شود. متاسفانه کودکان کم توان ذهنی در این زمینه ها مشکلات زیادی دارند و در مفاهیم پایه ای خواندن (آگاهی هجایی) بسیار ضعیف عمل می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش گفتار نشانه دار بر افزایش آگاهی هجایی در دانش آموزان کم توان ذهنی و زیر مقیاس های آن (تقطیع هجایی، تشخیص تجانس، تشخیص قافیه) بود.
پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. نمونه های پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها 10 دانش آموز کم توان ذهنی بین سنین 7 تا 10 سال بودند که به طور مساوی در دو گروه آزمایش و شاهد همتا سازی شدند. ابزار پژوهش آزمون، پرسشنامه آگاهی واج شناسی بود. اطلاعات جمع آوری شده توسط نمره افزوده و آزمون تی نمونه های مستقل تحلیل شد.
نتایج بررسی ها نشان داد آموزش گفتار نشانه دار بر آگاهی هجایی(0/001>p) و زیر مقیاس های تقطیع هجایی (0/005 < p) و تشخیص قافیه (0/010 < p) در دانش آموزان کم توان ذهنی تاثیر معنادار و در زیر مقیاس تشخیص تجانس، تفاوت معناداری ندارد.
استفاده از آموزش گفتار نشانه دار در برنامه توان بخشی دانش آموزان کم توان ذهنی می تواند سبب افزایش مهارت های آگاهی هجایی آنان شود و به مهارت های خواندن آنان کمک کند.