بکارگیری فعالیتهای همگرا و واگرا بر نگارش و ایجاد انگیزه میان زبان آموزان انگلیسی

هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر تدریس فعالیتهای همگرا و واگرا بر نگارش و ایجاد انگیزه زبان آموزان سطح متوسطه انگلیسی بوده است. به منظور دستیابی به هدف این تحقیق، 60 دانش آموز سطح متوسط از میان 90 داوطلب بر اساس نتایج به دست آمده در آزمون پایلوت شده PET انتخاب شدند. این زبان آموزان به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی هر کدام متشکل از 30 نفر قرار داده شدند. در گروه آزمایشی اول، فعالیتهای همگرا و در گروه آزمایشی دوم، فعالیتهای واگرا طی 18 جلسه تدریس با صرف زمان مساوی تدریس شد. در انتهای دوره، آزمون نوشتاری PET و AMTB به عنوان پس آزمون بین زبان آموزان هر دو گروه برگزار شد و با استفاده 9 آزمون مستقل تی، میانگین نمرات دو گروه مقایسه شد که منجر به رد فرضیه اول گشت و نتیجه گرفته شد که تدریس فعالیتهای همگرا با استفاده از روش فعالیت محور تاثیر بیشتری نسبت به تدریس نگارش با استفاده از روش تدریس فعالیتهای واگرا در نگارش زبان آموزان داشته است در حالیکه فرضیه دوم رد نشد و نتیجه گرفته شد که دو روش تدریس تفاوت چشمگیری بر وی افزایش انگیزه زبان آموزان نداشته است.