ارتباط بین تعادل و حداکثر قدرت در حرکات با زنجیره بسته در وضعیت تحمل و عدم تحمل وزن بدن

تعادل و قدرت از مهم ترین توانایی هایی هستند که ورزشکاران باید از آن برخوردار باشند. اما ارتباط بین آن ها از موضوعاتی است که مطالعات بیشتری می طلبد. بنابراین هدف تحقیق حاضر تعیین میزان ارتباط میان حداکثر قدرت در حرکت پرس پا (زنجیره حرکتی بسته بدون تحمل وزن) و حرکت اسکوات (زنجیره حرکتی بسته با تحمل وزن) با تعادل ایستا و پویا بود. بدین منظور 30 فرد فعال (15 مرد و 15 زن با میانگین سن 54/ 1±13/ 22 سال، قد 92/ 6±26/ 171 سانتی متر و وزن 27/ 8±02/ 66 کیلوگرم) در این آزمون شرکت کردند. برای اندازه گیری تعادل از دستگاه تعادل سنج بایودکس استفاده شد. تعادل ایستا و پویای آزمودنی ها طی دو کوشش 40 ثانیه ای اندازه گیری شد و شاخص های قدامی_خلفی، میانی_جانبی و کلی آن ها به دست آمد. قدرت حداکثر نیز با یک تکرار بیشینه در حرکات اسکوات و پرس پا تعیین شد. نتایج نشان داد که در مردان بین نمرات یک تکرار بیشینه اسکوات و نمرات خطا در تعادل قدامی_خلفی ایستا (r، 0.019; P=- 0.541) و تعادل میانی_جانبی پویا (r، 0.021، P=-0.532) و در زنان نیز بین نمرات یک تکرار بیشینه اسکوات و نمرات خطا در تعادل قدامی_خلفی ایستا (r، 0.016، P=-0.552) و قدامی_خلفی پویا (r، 0.032; P=-0.491) رابطه معنی دار منفی وجود داشت. بین نمرات یک تکرار بیشینه پرس پا و نمرات خطا در تعادل در هر دو گروه رابطه معنی-داری مشاهده نشد. طبق نتایج این تحقیق حداکثر قدرت در حرکت اسکوات در مقایسه با حداکثر قدرت در حرکت پرس پا ارتباط بیشتری با برخی شاخص های تعادل ایستا و پویا دارد.