نقش آموزش عالی در کارآفرینی و اشتغال زنان در حوزه شیشه گری سنتی

امروزه زنان که بیش از نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند، گرایش بیشتری به تحصیلات دانشگاهی پیداکرده اند و اغلب دانشجویان رشته های هنری را شامل می شوند.
هنر شیشه گری از جمله هنرهای صناعی ایران است که همواره در طول تاریخ، هنری شهری محسوب گردیده و به رغم هنرهایی همچون سفال، نقاشی، بافندگی و... که مختص زنان بوده، همواره در انحصار مردان بوده است. رشته صنایع-دستی و در پی آن هنراسلامی با هدف احیاء، بازسازی و آموزش صنایع سنتی ایران، سعی در توسعه و رشد آن داشته است. هرچند آموزش عالی در حوزه هنر شیشه (هم جوشی و تراش و نقاشی شیشه) دانش آموختگانی تربیت نموده است، با وجود این آموزش هنر شیشه گری فوتی با توجه به محدودیت ها و ویژگی های این رشته بجز در دانشگاه هنراسلامی، تاکنون نتوانسته در فضای آموزش عالی ارایه گردد.
در این پژوهش با روش موردی به بررسی نقش آموزش عالی در کارآفرینی و اشتغال زنان در حوزه شیشه گری با مطالعه موردی بر دانشگاه هنراسلامی پرداخته و با مطالعه کاستی ها و مشکلات آموزش عالی در این حوزه، راهکارها و روش های پیشنهادی جهت آموزش شیشه گری فوتی ارایه می گردد.
در نتیجه ای که از این پژوهش حاصل شد، مشخص می شود امروزه آموزش عالی تنها روش آموزش هنر شیشه گری سنتی به جامعه زنان محسوب می گردد که با تقویت و بهبود وضعیت کارگاهی و نیروی انسانی در این حوزه، قابلیت های کارآفرینی این رشته در جامعه زنان روند مطلوبی را طی خواهدکرد. در دورانی که شیشه گری ایران آخرین تلاش های خود را در جنگ با تعطیلی سپری می نماید، ورود این فن به دنیای آموزش عالی تنها راه برای فراموش نشدن آن است. با ورود هنر شیشه گری به فضای آموزش عالی و توسعه کارگاه های کوچک ساخت شیشه، کارگاه های شیشه از نوع صنعتی به هنری تغییر می یابد. در این راستا روش ها و محدودیت های راه اندازی این کارگاه های خانگی با مطالعه بر کارگاه های هنری کشورهای توسعه یافته ارایه می گردد. با بهبود وضعیت کارگاهی و تقویت نیروی انسانی که آموزش عالی تنها وامدار آن می تواند باشد، فضای وسیعی جهت اشتغال ایجاد می شود.