اثر تمرین هوازی بر لپتین و تستوسترون سرم پسران چاق در مراحل مختلف بلوغ

هدف از این مطالعه تعیین اثر تمرین هوازی بر لپتین و تستوسترون سرم پسران چاق در مراحل مختلف بلوغ بود.
روش پژوهش: تحقیق حاضر با طرح پیش آزمون و پس آزمون به صورت مقطعی اجرا شد. آزمودنی ها شامل 36 پسر چاق 12 تا 17 سال بودند که بر اساس مقیاس تانر در مراحل 2 (TS2) تا 5 (TS5) بلوغ قرار داشتند. آن ها بر اساس بلوغ در دو گروه TS2، 3 (BMI: 22/5±41/29 کیلوگرم بر متر مربع، وزن: 7/16±61/76 کیلوگرم، سن: 94/0± 4/13سال، 19=n) و TS4، 5 (BMI: 88/3±92/30 کیلوگرم بر متر مربع، وزن: 48/16±57/93 کیلوگرم، سن: 48/1±9/14سال، 17=n) همسان سازی شدند و هرکدام نیز در دو گروه تمرین هوازی و کنترل قرار گرفتند. پس از اندازه گیری های آنتروپومتریکی، سطوح سرمی لپتین و تستوسترون خون در حالت ناشتا اندازه گیری شد. گروه تمرین هوازی به مدت 12 هفته، هفته ای 3 بار به طور میانگین 30 دقیقه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه تحت نظر محقق دویدند. از پدومتر برای اندازه گیری سطح فعالیت بدنی و از نرم افزار N4 برای اندازه گیری انرژی دریافتی استفاده شد. از آزمون های آماری t وابسته، آنالیز واریانس یک طرفه و دوطرفه برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد.
افزایش توده خالص بدن و کاهش درصد چربی بدن در گروه تمرین هوازی در هر دو مرحله بلوغ معنی دار بود (0/05≥P) و کاهش شاخص توده بدنی، کاهش توده چربی بدن فقط در گروه تمرین هوازی در سطح TS 4، 5 بلوغ معنی دار بود (0/05≥P). لپتین سرم در هر دو مرحله بلوغ کاهش داشت که فقط در گروه تمرین هوازی معنی دار بود (0/05≥P)؛ اما بین تغییرات آن در دو گروه تمرین هوازی و کنترل به تفکیک سطوح بلوغ، تفاوت معنی داری دیده نشد. آنالیز واریانس دوطرفه نشان داد بلوغ در تغییرات لپتین اثرگذار است (0/05≥P)؛ اما بین تاثیر تمرین هوازی بر کاهش لپتین و تغییرات تستوسترون آزمودنی ها در دو مرحله بلوغ، تفاوت معنی داری دیده نشد.
تمرین هوازی در پسران نوجوان چاق می تواند منجر به تغییرات مطلوبی در ترکیب بدن گردد که با کاهش لپتین سرم همراه بود. با این حال بخشی از این تغییرات حاصل فرایند طبیعی رشد در دوران بلوغ است که با توجه به مرحله بلوغ آزمودنی ها می تواند منجر به بروز پاسخ های متفاوتی به تمرینات هوازی گردد، هرچند به دلیل تعداد کم آزمودنی ها نشان دادن آن در مورد لپتین سرم، به خوبی امکان پذیر نبود.