تبیین نقش خودکارآمدی دختران جوان بر مشارکت در رفتار مخاطره آمیز جنسی

رفتارهای جنسی مخاطره آمیز، تهدید بزرگی برای سلامت جسمی و اجتماعی جوانان محسوب می شود. به علت اپیدمی جهانی عفونتهای آمیزشی، خودکارآمدی جنسی در زمینه رفتار های جنسی مخاطره آمیز و ارتباطات جنسی ایمن، از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف «تبیین نقش خودکارآمدی دختران جوان بر مشارکت در رفتار جنسی مخاطره آمیز» طراحی شد.
در این مطالعه کیفی، 75 دختر جوان 35-18 سال در مطالعه شرکت کردند. داده ها از طریق جلسات گروهی متمرکز (7جلسه) و مصاحبات فردی عمیق (12 مصاحبه) در سال 1391جمع آوری شد. روش تحلیل محتوا- رویکرد گرانهایم- جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. برای افزایش اعتبار نتایج، روش های چندگانه جمع آوری داده ها، نمونه گیری با حداکثر تنوع و نظارت خارجی، مورد استفاده قرار گرفت.
یافته های مطالعه به سه زیرطبقه تقسیم شد: «ناتوانی در ختم رابطه»، «ناتوانی در انتخاب درست» و «ناتوانی در رد رابطه جنسی». برخی از مشارکت کنندگانی که رابطه جنسی را تجربه کرده بودند، اظهار می داشتند قادر به «نه گفتن» در جواب پیشنهاد جنسی نبوده اند. برخی از آنها نیز بیان می داشتند در انتخاب دوست پسر، درست عمل نمی کنند. برخی از مشارکت کنندگان بیان داشتند مواقعی که تمایل به ادامه رابطه ندارند، قادر نیستند رابطه دوستی را خاتمه دهند.
نتایج مطالعه گویای این بود که مشارکت کنندگان از خودکارآمدی کافی جهت مدیریت تعامل با جنس مقابل برخوردار نیستند. یافته های این مطالعه می تواند درجهت ارائه راهکارهائی جهت پیشگیری از رفتارهای جنسی مخاطره آمیز دختران جوان مفید باشد.