نقاشی قاجار، دستاوردهای نو با ادامه سنت

نقاشی دوره قاجار در زمان فتحعلی شاه که با نام «پیکره نگاری درباری» از آن یاد می شود و نمونه های درخشانی از آن را شاهدیم، ریشه در تحولات هنری پیش از خود دارد. کتاب همگامی ادبیات نقاشی قاجار تالیف دکتر جواد علیمحمدی اردکانی با نگاهی به شعر و ادب فارسی، تاریخ سیاسی اجتماعی و آثار نقاشی ایرانی به بررسی ویژگی های این بخش از تاریخ هنر ایران و بسترهای رشد آن م یپردازد. هدف مولف، اثبات ارتباط میان نقاشی و ادبیات این مقطع زمانی از قاجار است؛ ارتباطی مشابه آنچه در نگارگری رخ داده و از آن با عنوان «همگامی» یاد می شود. آشکار کردن ارزش های زیبایی شناسانه هنر قاجار و در پی آن به دست آوردن جایگاه شایسته ای که در تاریخ هنر ایران از آن دریغ شده، هدف ثانویه مولف است. مقاله حاضر با تکیه بر موارد مطرح شده در فصول کتاب، مستندات ارائه شده و نتیجه گیری حاصل از آن به ابهاماتی که در ذهن خواننده شکل م یگیرد، مواردی که انسجام متن را از میان م یبرد و نکاتی که در این کتاب کمتر به آن پرداخته شده است اشاره خواهد کرد؛ در مواردی از کتابهای منتشر شده در این زمینه برای مقایسه با نظرات مطرح شده توسط مولف استفاده می شود تا نتیجه ای منطقی از بحث حاصل شود.